Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pogubiłam się wśród liści tańczących w ogrodzie
Gdy wracałam drogą życia pomiędzy cierniami
Odziana tylko w szlafrok z wyrzutów sumienia
Uciekałam wąskimi ścieżkami
Tchu mi brakło, przystanęłam, obejrzałam się za siebie
Zobaczyłam tamto miasto, przepełnione martwą ciszą
Tamte domy, tamci ludzie, wszystko jakby już niczyje
Nic nie widzą, nic nie mówią, nic nie słyszą...
Idę dalej, idę szybko, chcę zapomnieć tamte chwile
Wiatr zaplątał się w mych włosach, tak cichutko śpiewa deszcz
Jestem coraz bliżej celu, chcę po prostu teraz zniknąć
Chce na wieki się pogrążyć w słodkim śnie...

(a przede mną tylko przepaść...)
wiersz dedykuję Asi

Opublikowano

Bardzo podoba mi się fragment
"Idę dalej, idę szybko, chcę zapomnieć tamte chwile
Wiatr zaplątał się w mych włosach, tak cichutko śpiewa deszcz
Jestem coraz bliżej celu, chcę po prostu teraz zniknąć"
Natomiast wers o słodkim śnie wydaje mi sie niemiarodajny. Zacytowany przez mnie fragment wprowadza nas w wyjątkowy klimat, który banalny "słodki sen" nam niego burzy. Zastanowiłabym się nad zmiana tego wyrażenia.
Poza tym zniknąć, to chyba nie to samo, co pogrążyć się w słodkim śnie, który właściwie nie wiadomo, co ma oznaczać.
Mimo wszystko całokształt bardzo interesujący.
Pozdrawiam!

Opublikowano

witam dawno Ewelino nie widziałem Cię na stronie...cóż Twoje wiersze wyczuwam aż nadto...hmmm nie będe tak zachwalał ...cieszę się że jesteś tu z nami...cieplutkie pozdrowienia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Choć ciężko nie jest, strumień łez wylewam. Choć kocham Rudego, nie wiem czy to przetrwa. Chociaż jakoś, powoli daję sobie radę, coraz więcej rzeczy jest dla mnie niezrozumiałe. ... Choć kiedyś życie waliło na glebę. Choć czasem nawet gubiłam siebie. Chociaż niekiedy samotna noc na dworzu. Zawsze się trzymałam, mimo iż nikt nie pomógł... ... Dlaczego dzisiaj, dlaczego teraz? Dlaczego zawsze, gdy nie potrzeba? Dlaczego nawet nie wiem kim jestem? Kiedy i gdzie zgubiłam siebie?
    • @Wędrowiec.1984Jeśli mi nie odskoczy "dźwignia" od kierunkowskazu, to mimo, że wyłączę światła, to jedno pozostanie włączone... to jakiś absurd, ale tak jest w tym modelu. Więc pilnuję i jeszce raz pilnuję :)
    • @Natuskaa Rozumiem. Miałem kiedyś Opla Corsę C, ale nie pamiętam, czy pikał przy zostawionych na postoju światłach, więc nie wymieniałem go w poście wyżej.
    • Plotła te kwiaty, zanucała, kołysała myślą i palcami. Ich łodygi wiotkie nauczała, jak mają ozdabiać się trawami.   Rzeźbiła je lekko, bez pośpiechu, polnymi niesiona zapachami, które rozmieściły się w powietrzu, kusząc pragnieniem i majakami.   Aż nastał magiczny tej nocy mrok, czas na tańcowanie do ogniska, głośne uśpiewanie przez gardeł sto, by ziemia, na niebo się zgodziła.   Potem była północ, zadumana - - poszła z innymi i u brzegu, kobiecym sposobem zanurzała wianki, które mają sięgnąć celu.   Rzeka dokładnie je obejrzała, sprawdziła detale wykonania, szczerość intencji - czy doszeptana? A podanie warte... przyjmowania   - w nurt wysłuchań.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ja mam starą skodę, mówię do niej "moja ślicznotka", bo bardzo ją lubię, wiele dróg zjechałyśmy już razem.   :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...