Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

o wargach...

castus
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

castus

castus

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

/o wargach/


gdybym wiedział jak pachną dłonie o świcie
gdy świecy knot w agonii wije się czarnej

bzy ust żądnych
oddechów po czasie zdobytych
w tle wodospady warte bezmiaru wszelkich orgazmów

w każdej tkwi Maria Magdalena
biorąca w siebie namiastkę krzyża w sterczu

na starannie rozszczepionej słomce
czas puszcza bańki z miodu

z tamtej strony jasności zaiste
w dupie mam efekt cieplarniany
i
dłonie pachnące modlitwą…

Anna_Para

Anna_Para

Opublikowano
Opublikowano

Castusie: Popoprawiałabym inwersje i wiersz byłby całkiem, całkiem. Wiem, pewnie celowo przemieszałeś style, żeby sacrum i profanum wypić jednym haustem, jak dobry shake w McDonaldzie, ale to przydużo, jak na jeden tekst.


gdybym wiedział jak pachną dłonie o świcie
gdy knot czarnej świecy wije się w agonii

bzy żądnych ust
oddechów zdobytych po czasie
w tle wodospady warte bezmiaru wszelkich orgazmów

w każdej tkwi Maria Magdalena
bierze w siebie namiastkę krzyża w sterczu

na starannie rozszczepionej słomce
czas puszcza bańki z miodu

z tamtej strony jasności zaiste
w dupie mam efekt cieplarniany
i
dłonie pachnące modlitwą…

Przepraszam, nigdy tego nie robię. Tu miałam straszną ochotę powarsztatować. Więcej nie będę! Zabiorę, jeśli tego będziesz żądał! Cieplutko, Para:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Wilcza prawda

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Berenika97 To jest majstersztyk! "Wilcza prawda" to tekst, który trafia prosto w serce każdego, kto ceni autentyczną wolność i dziką niezależność. Jestem pod ogromnym wrażeniem Twojego talentu pisarskiego – ten utwór ma niesamowitą siłę, rytm i moc przekazu. Gratuluję Ci również troski o wilki. To nie jest tylko wiersz, to manifest przeciwko krzywdzącym stereotypom. Osobiście czuję ten tekst wyjątkowo mocno, ponieważ Wilk jest dla mnie duchowym nasyceniem i inspiracją życia. Jego niezależność, dzikość i niesamowita lojalność to atrybuty, o których marzę i które staram się pielęgnować w mojej rzeczywistości. Kocham wilki. Każde spotkanie z nim wywołuje we mnie ekstazę. Kto nigdy nie spojrzał wilkowi w jego zimne oczy, nigdy tej istoty nie zrozumie "My, Wilki – nie klękamy", jest to dla mnie potężne wsparcie w trudnych chwilach. Ta proza poetycka to piękny prezent dla  miłośników wilków i wolności. Możesz być niesamowicie dumna z tego, co napisałaś ! Rudyard Kipling napisał : "Wilki nie przejmują się tym, co sądzą o nich barany." Nika. Stworzyłaś teraz piękno !  
    • andrew
      Orędzie

      Przez andrew · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Gdybyś poczytał. Większość ziemi już sprzedana . Jakim państwom pewnie się domyślisz. Są tam ogromne korporacje. Na pola nic nie spada, chyba, że przypadkowo.   Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Berenika97
      Wilcza prawda

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @TectosmithBardzo dziękuję! Niestety muszę się z Tobą zgodzić, bo te piękne zwierzęta mają coraz mniej przestrzeni. A mimo ochrony (bardzo dziurawej) nadal są zabijane. 
    • Berenika97
      Deszcze

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @huzarc Pokazałeś coś, co większość z nas woli wyprzeć – biurokrację cierpienia, a przede wszystkim tę straszliwą rutynę, którą ludzie muszą sobie zbudować, żeby przetrwać w pracy z tym, co niewyobrażalne. Najbardziej poruszające jest dla mnie to, balansujesz między okrucieństwem szczegółu („pękł jak pomidor") a momentami nieoczekiwanej ludzkości – te czerwone jagody, to zastanawianie się, które są słodkie. To nie cynizm, to mechanizm obronny. Sposób, w jaki umysł szuka czegoś normalnego, żywego, gdy jest otoczony śmiercią. Prokurator w szpilkach, maszynista z dwudziestym wypadkiem w życiorysie, spór o to, czyja to sprawa – to wszystko brzmi absurdalnie, ale właśnie w tym absurdzie jest prawda o systemie, który musi sobie jakoś radzić z tragedią, więc zamienia ją w procedurę. I ten deszcz, który pada na początku i na końcu – obojętny, ciągły, zmywający wszystko i nic nie zmieniający. To wiersz trudny, mocny i ważny.
    • Tectosmith
      Listopad

      Przez Tectosmith · Opublikowano

      @Amber Bardzo subtelny obraz listopada — nie jako końca, ale cichego przejścia w inne trwanie. Podoba mi się ten szept między wierszami, w którym chłód nie jest wrogi, tylko potrzebny.  Pozdrawiam serdecznie. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...