...<idąc ulicą, czyli absurd do kwadratu>

[Marion]

idąc ulicą
jak w muzeum sztuki
oglądam
obrazy nędzy i rozpaczy

na zgliszczach spalonego teatru
tańczy juz-nie-dramatyczny scenariusz
przeglądam
puste pożółkłe kartki

listy te nienapisane
lamentują głośno
w ciszy
ich już nikt nie napisze

gdzieś w sercu tęsknota
za nieodbytą rozmową,
sztucznym światłem jarzeniówki
czymś co było Tobą...

[Piotr Sanocki]

Ładny wiersz, ale coś uziemiło mnie w 3 zwrotce w ostatnim wersie... Ciekawe metafory i nawet odczuwalna atmosfera.

Pozdrawiam serdecznie

[Ona_Kot]

nijaki ten wiersz
nie porusza niestety

pozdrawiam

[Marion]

Dziękuje za komentarze

Poprawiłam ten ostatni wers w trzeciej zwrotce, chyba lepiej, aczkolwiek jeszcze nad tym pomyslę.

Pozdrawiam

[Marek Wieczorny]

Witam Chyba-Panią!
Nostalgia za minionym czasem, za czymś co minęło. Ciekawy i czekam na następne.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny