grawitacja

[spotless]

pod płaszczyzną asfaltu
w stukocie kół zgrzytaniu torów
żyją nasi umarli

ich spojrzenia ściągają nas ku ich chrząstkom
w przepaść między szczeliny pękniętych ulic
niedomkniętych studzienek podziemnych labiryntów
gdzie bezdomni uwili swoje nowe pałace
i z których szczury już wkrótce urządzą swą ucztę
tak tworząc innowacyjny samowystarczalny
ekosystem

my żywi krzątamy się bez celu po powierzchni
ze wzrokiem spuszczonym w przepaść
nasłuchujemy rezonującej wokół pustki
czekająć aż niebawem ta
pochłonie i nas

[Anna_Para]

Spotles. Fajnie, tak... w moim nastroju. Popraw literówkę: Krzątamy - musi być, i nie ma zmiłuj. Powiało nastrojem z Szekspira:) Zabierz jedyny przecinek. Został Ci. Przyznam, że czasem mam tak samo;) Pozdrawiam, aż strach mówić "Cieplutko" w taki upał! Para:)

[spotless]

Ania, piękne dzięki, Ty zawsze pocieszysz. :)
Aj, coś mało kreatywny i monotematyczny jestem...

[Magda_Tara]

trochi zaimków bym wycięła ;))


ich spojrzenia ściągają nas ku ich chrząstkom dla mnie: ku sobie
przed szczurami wywaliłabym - "to", również - "swą"

czarno, grobowo, w Pary i mój nastrój :))
całkiem całkiem się podoba

a w ogóle, to gdzieś bywał, Chłopaku!
cześć!
:D

[spotless]

A chowałem się w kanałach. ;)) Chyba rzadko mnie nachodzi myśl, żeby coś napisać, a jeśli już, to nie zawsze po polsku, stąd tak to raz jestem, to mnie nie ma...

Masz rację z tymi zaimkami, ja tak zawsze.
Pokombinerkuję. Piękne dzięki! :)