Klan niewolników

[Gryf]

Po nocy zawsze jest dzień, ale jaki?
Kolejne zmagania z beznadziejnością.
Plany, marzenia, któż ci je spełni?
Daną jedynie żyj codziennością.

Wyznaczyć cel i dążyć do niego,
Zmagać się z trudem, przeszkody omijać.
Pochodnią wiary rozświetlać ciemności,
To piękne słowa, lecz jak je dotrzymać.

Słońce ogrzewa znużony kark zgięty,
Swoją słabością znoszący niedolę.
Klan niewolników losem przeklęty,
Do pracy podąża na panów swych pole.

Upadłe marzenia potem spłukane,
Żałosną kałużą parują w niebyt.
Zostały słowa niepowiedziane,
Na duszy pustki kolejny nieżyt.