Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




człowiek swoich pragnień nie zaspokoi nigdy
pragnienia to ciernista studnia bez dna / a destrukcja ma zawsze różne fundamenty/

wzajemnej niedzieli /

t
ciernistość wymaga współpracy człowieka z Bogiem
bez tej współpracy będzie jedynie dno. Pragnienia
wszystkie są tam gdzie jest niewypowiedziane.
A tylko w Nim możesz je zaspokajać( jeśli chcesz...)
Dziękuję(: i dobrego dnia(bo odpowiadam trochę z opóźnieniem)
Opublikowano

czytałam już kilka razy; w Twoich wierszach pod szorstką i gorzką skorupą zawsze jest szczypta popiołu "z iskrą" i nawet "ślina" (czyli plecenie tego co na języku) zawiera ... odwieczne pragnienie miłości, które umiera w człowieku dopiero, gdy śmierć zaskoczy...
dobrze jest móc wyrzucać z siebie to, co "kurewsko" jątrzy, jest to jak oczyszczenie...

serdecznie pozdrawiam, Tomku :)
Krysia

Opublikowano

Mocne uderzenia w "klawisze słów"..!.. tak sobie pozwolę to określić.
Stworzyłeś przejmujący obraz, bezsilność jednostki, ale nie tylko... wiersz
zakotwicza się wręcz w mózgu... no... nie powiem... napiszę.. brawo.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...