Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Prestidigitatorka


Rekomendowane odpowiedzi

Świadoma upływu czasu
Wypowiadam zaklęcie
I znikam powoli
Za kurtyną

W powietrzu unosi się zapach
Moich wczorajszych perfum
I resztki pierza
Z potarganej głowy

Na scenie tylko odrapane łóżko
Z wystającą sprężyną
Przypomina ciebie
W podniosłym nastroju

Naprężony drut
Mógłby być przenośnią
Ale nie musi
Dopóki nie zaczniesz mnie szukać

Gdy przebrzmią oklaski
Ktoś pierwszy zamknie oczy
By stwierdzić że cisza
Nie musi być pustką.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Aniu, Tereso (Krysiu?), Jacku - bardzo się cieszę z komentarzy twórców, których cenię. Ten tekst nie był łatwy dla mnie, bo spróbowałem wejść w rolę kobiety. Sądząc po komentarzach - 3 na 4 kobiece, chyba mi się udało?? O czym Oxy też świadczy Twój komentarz, bo jak trafnie czytasz, rzecz jest o grach, przedstawieniach - miłosnych...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Szkoda tylko, że nie należę do cenionych przez Ciebie autorów. No, ale nie każdy może, ja wiem... :-(
Pozdrówka.

Oxy, chciałem Twój komentarz specjalnie potraktować a wyszło odwrotnie. W oddzielnym zdaniu się do niego odniosłem, bo napisałaś coś więcej niż poprzedni komentujący... Mam nadzieję, że niepotrzebnie się usprawiedliwiam :)
pozdrawiam ciepło
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...