Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

był taki czas

Pan_Biały
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Pan_Biały

Pan_Biały

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

mania końca ogłupia mnie odkąd pamiętam
że za zakrętem cios
że kiedy pójdę nie wrócę
a jak stanę to spadnie i trup

niektórzy nazywają to pesymizmem ale
utwierdzam się w przekonaniu że to tchórzostwo
czasem łagodzę definicje i podciągam ją pod ostrożność
ale to gówno prawda

kiedyś byłem święcie przekonany
i wmówiłem sobie taki scenariusz
zobaczyć PJ i umrzeć
15.06.2000 Katowice Spodek
byłem tam i niosły mnie fale dłoni tak jak muzyka i słowa

plany czasem zawodzą

krzysztof marek

krzysztof marek

Opublikowano
Opublikowano

PJ...
jakiś czas temu zacząłem słuchać. wyniuchałem przypadkiem (chyba z któregoś z twoich komentarzy) że też słuchasz ;) owszem, pamiętałem z listy przebojów Trójki Jeremy, ale tak nic poza tym. teraz przynajmniej słucham mniej thrash i death metalu (UWIELBIAM).
hm. nie znam angielskiego, to nie wiem o czym konkretnie śpiewają, ani PJ ani moje ulubione kapele. działa na mnie barwa wokalu - najbardziej plus rytm plus gitary.
nie wiem jakie plany zawiodły ale myślę, że są też takie o których wcale nie wiemy, a które wychodzą bezpośrednio z nas. i wcale nie dotyczą treści "nadprzyrodzonych", których ogarnąć nie sposób.
a wiersz, jak zwykle przedni. pozdrawiam Rafał :)

Judyt

Judyt

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ok
mogę się upić
tak będzie łatwiej
dzięki za przeczytanie - to już coś
pozdrawiam
sokiem malinowym(: heh
J. to tylko ja Rafale, nie przejmuj się
jak nie mi, to komuś innemu podleci bardziej, serdecznie
(czytam, nie zawsze zostawiam ślad wszędzie)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Poczekalnia

      Przez huzarc · Opublikowano

      @tie-break Bardzo poruszający wiersz o byciu w zawieszeniu, w oczekiwaniu, niby blisko cudzego ciepła, ale jakby zawsze odrobinę za późno, za szybą. Puenta jest pięknie skromna i boli dokładnie tyle, ile trzeba.
    • huzarc
      Jestem tu

      Przez huzarc · Opublikowano

      Gwiaździsta pożoga przegarnia łan podnieba, pnącze ognia rozciągając się w mętną kolumnę powietrza szczelnego jak czerń tuląca trumnę, nad jaką wisi słońca wykluta maceba.   Jestem tu — w owalu światła, u brzegu kresu, niemy, choć głośny; ślepy, choć nadal widoczny; bladym palcem naznaczam szept na ustach mroczny, jak zapis dni ludzkich na krawędzi limesu.
    • tie-break
      Poczekalnia

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę. Latarnia dławi się od światła. Przynoszę moje śmieszne słowa i karmię nimi obce gniazda.   Dawne ogniska wciąż się jarzą, nie pozwalają mi wejść dalej, niż do zacisza wiatrołapu, gdzie tylko letarg czeka na mnie.   Patrzę na ślady innych cieni, które tu przecież są u siebie; słyszę ich głosy, gdy gorąco pragną się splatać z twoim śmiechem.   Zawsze rozumiem, zawsze czekam, z niewidzialnością pogodzony, bo może jeszcze, może kiedyś - ktoś szerzej jasne drzwi otworzy.   A to co moje, deszczem spływa, jak mgliste krople - z drzew bezlistnych, a to co daję - na stracenie - skrzętnie upycha noc w klepsydry.   Byłem pomyłką od początku, będę pomyłką aż do końca, zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę,  by odbić blask cudzego ognia.    
    • tie-break
      Jest nie tylko wiatrem potrafi płakać

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      O, tak.  
    • Arsis
      Miłość

      Przez Arsis · Opublikowano

      @Mitylene   Wspomnienie twojego imienia   (Autor tekstu: Chris Rea)   Czas upływa I każda jedna łza Musiała już dawno wyschnąć I samotne noce Stały się dziwną formą akceptacji I minęły lata Zupełnie jak mówi stara pieśń Ból z czasem się zaleczył Nie mógł przecież wiecznie trwać Ale przyjaciel Jak głupiec wspomniał twoje imię Słoneczne dni, pijane noce Uśmiechasz się i mówisz "wszystko jest w porządku" Ale zimny, zimny deszcz Na wspomnienie twojego imienia Wybacz mi proszę Jeśli wzruszę ramionami Kiedy będę uspokajał swoich przyjaciół Starzejąc się To nie tak, że jestem zimniejszy niż wcześniej Stałem się po prostu tak dobry w ukrywaniu Tego co czuję bez drgnięcia (mrugnięcia powieką)   Wiesz, jest nadal tak samo Na wspomnienie twojego imienia    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...