Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przycupnęła obok drzewka
zapłakana panna Ewka
i złorzeczy na chłopaka,
pewna, że on dał drapaka.

a po niebie księżyc płynie,
gwiazdy dziwią się dziewczynie,
że ssie palce ze zgryzoty
i że takie ma ciągoty.

Po północy się pojawił
Ewce humor, on to sprawił
oraz chłopak co pod gruszą
znów zawładnął Ewki duszą,

że już nie ssie palców Ewka
bo oparta o pień drzewka
ssie namiętnie, ssie dziewczyna,
coś co palec przypomina.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj Henryku - jak zwykle u ciebie nie można się nudzić .
Gratuluje przy okazji udziału w ostatniej ciekawej jak widzę imprezie
poetyckiej - tak trzymać - niech ludziska posmakują tego czym raczysz
nas od dość dawna .


przypomina palec
przepraszam który
czy ten z dołu czy
czy może z góry

a pytam dlatego
mój miły kolego
że dolny słonawy
więc niewskazany

a górny z pazurem
więc nie bardzo
wyjdzie z tym ssaniem
dziewczynie numer

pozd.
Opublikowano

Różne są zabawy tak jak różne gusta,
jedna cmoknie w czółko druga woli w usta
trzecia pomasuje ci skórę policzka
a czwarta się wzdryga (to pewnie prawiczka)

piąta woli z szóstą zażyć przyjemności
siódma gdy to widzi to dostaje mdłości
ósma i dziewiąta to matematyczki
bowiem do trójkąta poszukują wtyczki

o dziesiątej wspomnę a to z racji tego,
że to właśnie ona ssała podłużnego
lizaczka a lizak był pokroju walca
i właśnie dlatego przypominał palca.



Witaj Waldemarze – czytałem, że Ty także chcesz się z nami spotkać.
Przyjeżdżaj. „Pionki czekają


Pozdrawiam
HJ

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Była zgrabna a cycuszki
owszem, miała w kształcie gruszki,
pod oczami fiolet śliwki
bowiem wiodła żywot dziwki

Z tego też powodu właśnie
urok owej panny gaśnie
i powoli krok po kroku
nie zostaje nic z uroku.


Pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ewka kobietą się stała
porzucił kochanek niecnotę
by swego oddania żałowała
za nową wziął się robotę



Czyżby ten niecnota „pracuś”
w piątek, świątek i w niedzielę
wwiercał się bezczelnie w dziurę
co i raz to w innym ciele?


Pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Nie dla wszystkich jest do śmiechu
gdy do ściany człek przyparty
a agresor ostrzy oręż
bo to wtedy nie są żarty

ale kiedy pokojowo
zgrać naturę z charakterem
to i życie jest na opty
kiedy stoi się za sterem


Pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Ni miała ze śpiewu Ewka
piątki a nawet i trójki,
z WueFu nie chcieli dać czwóry
za brak podejścia do stójki

lecz gdyby oceniał ktoś przerwy
i to co tam na nich się działo
w dzienniku zabrakło by rubryk
a piątki by się upychało.


Pozdrawiam:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ewka kobietą się stała
porzucił kochanek niecnotę
by swego oddania żałowała
za nową wziął się robotę



Czyżby ten niecnota „pracuś”
w piątek, świątek i w niedzielę
wwiercał się bezczelnie w dziurę
co i raz to w innym ciele?


Pozdrawiam:)

zimny drań, a może tchórz

nieciekawie sprawa wygląda
i strasznie to brudna robota
chłopak chętnie w dziury zagląda
najbardziej atrakcyjna bywa sobota

piwem umila czas w dyskotece
w tańcu szybkością melodii trzeźwieje
nad ranem znajduje dziury w panience
odsypia w jej pościeli i cichcem wieje

Henryku serdecznie i dziękuję za natchnienie - Jola.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Czyżby ten niecnota „pracuś”
w piątek, świątek i w niedzielę
wwiercał się bezczelnie w dziurę
co i raz to w innym ciele?


Pozdrawiam:)

zimny drań, a może tchórz

nieciekawie sprawa wygląda
i strasznie to brudna robota
chłopak chętnie w dziury zagląda
najbardziej atrakcyjna bywa sobota

piwem umila czas w dyskotece
w tańcu szybkością melodii trzeźwieje
nad ranem znajduje dziury w panience
odsypia w jej pościeli i cichcem wieje

Henryku serdecznie i dziękuję za natchnienie - Jola.



Taki co to cichcem wieje
to faktycznie drań i tchórz,
wyzyskiwacz i niecnota
no bo przecież, powiedz, cóż
są winne te dziewczyny
którym nocą brak miłości,
które chcą w ramionach mężczyzn
zgubić gorycz samotności.


pozdrawiam serdecznie:)))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zimny drań, a może tchórz

nieciekawie sprawa wygląda
i strasznie to brudna robota
chłopak chętnie w dziury zagląda
najbardziej atrakcyjna bywa sobota

piwem umila czas w dyskotece
w tańcu szybkością melodii trzeźwieje
nad ranem znajduje dziury w panience
odsypia w jej pościeli i cichcem wieje

Henryku serdecznie i dziękuję za natchnienie - Jola.



Taki co to cichcem wieje
to faktycznie drań i tchórz,
wyzyskiwacz i niecnota
no bo przecież, powiedz, cóż
są winne te dziewczyny
którym nocą brak miłości,
które chcą w ramionach mężczyzn
zgubić gorycz samotności.


pozdrawiam serdecznie:)))))
dziewczyny niewinne
mają tylko dziurki
a te kuszą te są winne
to w nich grasują kutaski

sorki za kutaski,
tak wyszło jakoś nieprzyzwoicie...
pozdrawiam serdecznie - Jola.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Taki co to cichcem wieje
to faktycznie drań i tchórz,
wyzyskiwacz i niecnota
no bo przecież, powiedz, cóż
są winne te dziewczyny
którym nocą brak miłości,
które chcą w ramionach mężczyzn
zgubić gorycz samotności.


pozdrawiam serdecznie:)))))
dziewczyny niewinne
mają tylko dziurki
a te kuszą te są winne
to w nich grasują kutaski

sorki za kutaski,
tak wyszło jakoś nieprzyzwoicie...
pozdrawiam serdecznie - Jola.


Pomińmy niewinność,
dziewczyny i dziurki
a weźmy na warsztat
kutaski vel sznurki

bo język Adama
Mickiewicza - wieszcza
w „Panu Tadeuszu”
jasno nam obwieszcza,

że kutas to frędzel
u pasa wiszący,
element szlafmycy
luźno zwisający,

nie przejmuj się zatem,
że nieprzyzwoity
jest wyraz co wisi
na kształt lisiej kity.


„Woźny pas mu odwiązał, pas słucki, pas lity,
Przy którym świecą gęste
kutasy jak kity,
Z jednej strony złotogłów w purpurowe kwiaty”



Kutas — w XVII–XVIII-wiecznej Polsce chwost na końcu sznura, przypinanego do pasa jako element dekoracyjny (także do szlafmycy). Jest to także określenie odnoszące się
do współczesnych pomponów.


Pozdrawiam serdecznie:))))
HJ

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pieszo—tup—tup—tup—tupiemy przez Afrykę Krok—krok—krok—krok—tupiemy przez Afrykę (Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa!) Nie ma zwolnienia na wojnie!   Siedem—sześć—jedenaście—pięć—dwadzieścia dziewięć—dzisiaj mil— Cztery—jedenaście—siedemnaście—trzydzieści dwie mile wczoraj (Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa!) Nie ma zwolnienia na wojnie!   Nie—nie—nie—nie—patrz co przed sobą masz. (Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa) Lu—dzie— lu—dzie— wariują gdy wciąż widzą je, Bo nie ma zwolnienia na wojnie!   Licz—licz—licz—licz— naboje w ładownicach. Gdy—spuś—cisz—wzrok—zaraz dopadną cię! (Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa) Nie ma zwolnienia na wojnie!   Pró—buj—pró—buj—myśleć o czymś innym—  O—mój—Bo—że—nie daj mi oszaleć! (Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa!) Nie ma zwolnienia na wojnie!   Mo—że—my—prze—trwać głód, pragnienie, wyczerpanie, Ale—nie—nie—nie—nie to ciągłe patrzenie na—  Bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa, Bo nie ma zwolnienia na wojnie!   W dzień—nie—jest—tak—źle bo koledzy są, Lecz—noc—to—sznu—rów—ki czterdziestu tysięcy milionów Bu—tów—bu—tów—do góry raz, o ziemię dwa Nie ma zwolnienia na wojnie!   Sze—dłem—sześć—ty—godni w piekle i mówię Nie—o—gień—dia—bły, ciemność czy coś, Lecz bu—ty—bu—ty—do góry raz, o ziemię dwa, Bo nie ma zwolnienia na wojnie!   W 1900 British Army przemaszerowała od Cape Town do Pretorii (1500 km) - tak ten marsz zapamiętał Kipling.  Fraza - nie ma zwolnienia na wojnie - pochodzi z Księgi Koheleta 8,8: Nad duchem człowiek nie ma władzy, aby go powstrzymać, a nad dniem śmierci nie ma mocy. Tak samo nie ma zwolnienia na wojnie i nie uratuje nieprawość tego, kto ją popełnia.  I Rudyard: We're foot—slog—slog—slog—sloggin' over Africa  Foot—foot—foot—foot—sloggin' over Africa (Boots—boots—boots—boots—movin' up and down again!)  There's no discharge in the war!     Seven—six—eleven—five—nine—an'—twenty mile to—day— Four—eleven—seventeen—thirty—two the day before   (Boots—boots—boots—boots—movin' up and down again!)  There's no discharge in the war!     Don't—don't—don't—don't—look at what's in front of you. (Boots—boots—boots—boots—movin' up an' down again); Men—men—men—men—men go mad with watchin' 'em,  An' there's no discharge in the war!     Count—count—count—count—the bullets in the bandoliers.  If—your—eyes—drop—they will get atop o' you!  (Boots—boots—boots—boots—movin' up and down again)  There's no discharge in the war!     Try—try—try—try—to think o' something different—  Oh—my—God—keep—me from goin' lunatic!  (Boots—boots—boots—boots—movin' up an' down again!)  There's no discharge in the war!     We—can—stick—out—'unger, thirst, an' weariness, But—not—not—not—not the chronic sight of 'em—  Boots—boots—boots—boots—movin' up an' down again,  An' there's no discharge in the war!     Tain`t—so—bad—by—day because o' company, But night—brings—long—strings—o' forty thousand million  Boots—boots—boots—boots—movin' up an' down again  There's no discharge in the war!     I—'ave—marched—six—weeks in 'Ell an' certify It—is—not—fire—devils, dark, or anything, But boots—boots—boots—boots—movin'up an' down again,  An' there's no discharge in the war!  
    • @Migrena mi właśnie też odpowiada, ale ja już tak mam, że zaczynam kombinować. A, że akurat na taką wersję? Myślę, że byłaby bardziej czytelna, ale niech tam... Zostanie tak jak jest :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      No to tu mamy odmienne zdania, ja tam swoją poezję uważam za dość szorstką, a Twoje "i niech cisza domknie wiersz" mogłoby, przynajmniej ten wiersz, złagodzić. Choć nie będę ukrywać, że podoba mi się to, że widzisz w niej subtelność Tu odpiszę tylko tak. Do mnie Twoje wiersze trafiają, podoba mi się i Twój styl i tematy o jakich piszesz, bardzo. Jeszcze raz, dziękuję :)     Aaaa i zanim zapomnę. Ja nie raz potrafiłam doprowadzić do tego, że z wiersza nie zostało nic, bo co chwilę coś, albo to, albo tamto nie pasowało, więc wiem o czym mówisz.
    • @Alicja_Wysocka Alicjo a Twój komentarz przecudny-:)…zapachniało „mgiełką”” prawdą w kolorze soczystej zieleni mnie realistkę…” oczarowało…nie wiem…ale wiem że lubię Twoje komentarze przemyślane też…Pozdrowienia
    • ładnie - piosenkowo   "Łatwo pisać o miłości" lecz dać miłość bardzo trudno się poświęcić być pomocnym dbać by życie było cudne   znieść ze skruchą wszelkie trudy być najlepszym przyjacielem wciąż coś tworzyć sobą slużyć niech dzień szary jest niedzielą :)
    • Stuknęliśmy się dzisiaj z przyjacielem ośmioma zero procent. Uczyniliśmy tak z toastem na zdrowie. A potem zaczęliśmy nieco rozrabiać. Gdyby napitek nie był zero procent, a dużo mocniejszy, to może by nas nieco zmogło, a zatem nie powstałby ten swego rodzaju bałagan, również, a może przede wszystkim, intelektualny. Taka to teoria na poczekaniu. Teoria dobra – jak każda inna – w świecie, który już na wszystko ma teorię, na niejedno po kilka ich nawet, jedna mądrzejsza od drugiej, druga głupsza od drugiej, aż kłócą się ze sobą i wzajemnie wykluczają. A co z praktyką? Cóż, praktyka zwyczajowo troszkę niedomaga, no ale w końcu jest przecież tylko nieco niedocenianą lub ciut przecenianą praktyką.   Pod Olsztynem, 24.07.2025r.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...