Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

moje dziedzictwo ma sześć imion
a każde z nich niewypowiedziane
samotność sprzyja bluźnierstwom
przeciw sobie samym

bez argumentu debiutu
toczę wciąż te same słowa
nie znam nawet mi znanych
i nie jestem bliżej

nie domagam się przecież
być może wspominam
kiwasz tylko głową
proszę? sugeruję?

monstrum żółto majowe
nakazuje mi czekać
wolę święta, gdy się rodzisz
od tych, gdy zmartwychwstajesz

bo cierpliwie to ja toczę
tylko pianę z ust

Opublikowano

czy to nie jest wiersz o ogromnej tęsknocie samotnego człowieka?
wokół maj, żółte łany rzepaku i serce wyrywa się do "narodzin" uczucia...
a te "6 imion" to tydzień? 6 powszednich kartek z imionami, a siódma niedziela?
tak odebralam "na gorąco", więc mogę się mylić :)

Serdecznie pozdrawiam -
Krysia

Opublikowano

Ciekawy wiersz. Przemawia do mojego nastroju. I to "samotność sprzyja bluźnierstwom/ przeciw sobie samym" bardzo ciekawie ujęte. A każde ze świąt ma swój niepowtarzalny urok i moc. Co do pytania, mi się zdaje, że powinny te wersy zostać, dają ciekawy kontrapunkt. Nie jest to żadna fachowa wypowiedź, ale tak się pozwoliłam sobie rozwinąć. Serdecznie pozdrawiam,
łucja.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zmartwychwstajesz

(...) ---- (podążając wzrokiem w górę, ku tytułowi)
(...)
Rzepakiem żółtym majowym

ja to tak czytam, ale to Twój wiersz, sam decyduj
:)))

pozdrówki serdeczne -
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...