Teatrzyk

[Marek Hipnotyzer]

W naszym teatrzyku panuje ciepło
choć nie każdy z nas bombarduje Cię miłością

Nie jesteś pierwszym, samotnym aktorem
te bajki są już dawno nieaktualne i nikt nie będzie
grzebał przy Twoich żebrach

Wśród suflerów i mistrzów jesteś
tylko lub aż adeptem

Możesz zmienić skórę przedstawienia
i sprawić, że widownia będzie pełna

Oszalała z dumy krew w Twoich żyłach
stara się obudzić w Tobie półboga

I wtedy wierzysz w miłość
I wtedy żywą jest sprawiedliwość

Do momentu aż zorientujesz się
że aktorstwo to tylko zawód

Wtedy kompromisy przestają być zgniłe

I przestajesz wierzyć w półboga w lustrze

Może nawet znajdujesz sobie
jakiegoś innego do wierzenia

Tylko czasem, gdy jest naprawdę źle
ponownie żywy i nieśmiertelny
staje się teatrzyk