Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nie chcę i nie umiem


Rekomendowane odpowiedzi

gdybym umiała przyjąć dłoń życzliwą,
nie gardzić gestem, wzbudzić serce głuche,
tajemnej więzi zerwane ogniwo,
spajałoby nas i ciałem, i duchem,

gdybym umiała rozpocząć na nowo
bez cienia żalu, goryczy skrywanej,
słyszelibyśmy w duszach bossanovą,
gwiżdżącą w naszych konch rozkołysanie,

ale nie umiem ściemniałego lica
gniewem zapomnieć, przestały zachwycać,
kantem ciosane, rysy niegdyś drogie,

ale już nie chcę słyszeć pustosłowia,
każde jak echo będzie lewitować
wokół półprawdy, innej bądź półbogiem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dawaj wybaczenie tym, którzy onie proszą.
Zapominaj tym, którzy są skruszeni.
Lecz jeśli biją się w piersi pustymi słowami,
Potępiaj ich czyny, bo i tak są zgubieni.

Półprawdę odrzucaj, nic nie jest warta.
Półbogów nie słuchaj, oni nie żyją.
Lecz dłoni życzliwych szybko nie odtracaj,
One cię ukoją, z żalu obmyją.

(Jak zawsze przychylny Gryf...)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Intarsjo, ładny wiersz i te "konchy" ładne. Trzecią strofę ciężko się czyta, trochę przez interpunkcję (przecinek po "zachwycać"?), ostatni wers też nie od razu zrozumiałem za sprawą przecinka (ja bym zaryzykowął kropkę po "półprawdy", tylko zdaje się , że przyjęta konwencja pozwala tylko na przecinki?).
Ale tak się przecinków czepiam, a wiersz naprawdę ważny.
pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Thanks Kochani,
ech Gryfie jak Ty umiesz
tak pięknie zripostować
na poetycką nutkę :)

Ela, thanks że przystajesz i czytasz, i dobre słowo zostawiasz :)

Eugeniuszu, tak jak zabitego czasu wskrzesić nie można,
tak i umarłej miłości :)

Witaj Dyziu, masz rację, możemy się skarżyć, a życie i tak swoje :)

Thanks Pielgrzymie, odnośnie do przecinków, to dziś w poezji obowiązuje wolna amerykanka, stawiam je jak dyktują zasady interpunkcji, ale też jak czuję, gdy czytam wiersz na głos i wydaje mi się, że w tym miejscu czytelnik powinien przystanąć. Był czas, że nie stosowałam interpunkcji, wedy wysunięto sugestię, że koniecznie powinnam jednak stawiać znaki przestankowe, bo wiersz źle się czyta. Hmmmm

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ekscytujący! Pozdrawiam.
    • ,, Początkiem dobrych czynów  jest wyznanie złych,, Św. Augustyn    wspinam się po górach  zdobywam szczyty  zdarza się w błocie taplać  wszystko dla zadowolenia  a ono ono pełne zasadzek kamieni   mimo radości uwaga skupiona  aby nie spaść w przepaść    może lepiej zawrócić  stąpać suchą stopą  po prostej drodze    wracam na stronę światła  dochowam wierności     Jezu ufam Tobie    1.2025 andrew Piątek, dzień wspomnienia męki i śmierci Jezusa 
    • @Arsis Nie na imieniny?
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Myślę, że nie potrzeba specjalnego wykształcenia, aby po prostu widzieć piękno. Piękno i brzydota to oczywiście tylko określenia, ale nawet małe dzieci używają takich określeń w swoim postrzeganiu naszego świata.  Poniżej zacytuję Małgorzatę Zalewską:   "To wszystko dlatego, że… piękno jest w oczach patrzącego. To jedno z moich ulubionych powiedzonek, które tak dobrze wyjaśnia jak funkcjonuje nasz świat. Piękno jest w oczach patrzącego (w j. angielskim „beauty is in the eye of the beholder”). Bo to każdy z nas, sam, osobiście, decyduje co jest dla niego atrakcyjne. Na podstawie własnych wewnętrznych obrazów, wartości, przekonań, potrzeb."     
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pamiętam w czasach mojego dzieciństwa, mieszkaliśmy wtedy we Wrocławiu, mieliśmy kuchenne taborety, a dla nas dzieci to była fajna zabawa. Taboret odwrócony do góry nogami służył jako "pojazd" - kładło się plecami na tak odwrócony taboret, a później odpychało się nogami po podłodze. Pozdrawiam serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...