Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jak spóźnieni przechodnie

Dorota_Karolina
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Dorota_Karolina

Dorota_Karolina

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Obojętni dla świata
Przechodzimy obok
W pośpiechu
Tratując myśli i słowa
Ślepi na cudzą radość i ból
Przemijamy jak czas
Nie zostawiając chwili
Na zadumę
Nieczuli na krzyki cierpiących
Czasem kierujemy w ich stronę
Nasze litościwe spojrzenie

Umykamy w nicość
Jak spóźnieni przechodnie
W środku dnia
Na szarej ulicy

Mirosław_Butrym

Mirosław_Butrym

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Jak spóźnieni przechodnie

Obojętni dla świata
Przechodzimy obok
W pośpiechu
Tratując myśli i słowa
Ślepi na cudzą radość i ból
Przemijamy jak czas
Nie zostawiając chwili
Na zadumę
Nieczuli na krzyki cierpiących
Czasem kierujemy w ich stronę
Nasze litościwe spojrzenie

Umykamy w nicość
Jak spóźnieni przechodnie
W środku dnia
Na szarej ulicy

Dnia: Wczoraj 18:58:01, napisał(a): Dorota Karolina

Ja natomiast myślę, że w tym wierszu jest ciekawa myśl, że jesteśmy obojętni dla świata i człowieka, ukazanie wielu ludzi jako wiele światów, ślepych pomimo zmysłu wzroku, nie logicznych pomimo zdolności odczuwania, niepełnych i w dodatku ten sens, "umykamy w nicość" między ludzi, człowieka bez wartości, ofiarę współczesnej cywilizacji, która wierzy w samo wystarczalność, niezależność w sensie duchowym, gdzie człowiek błądzi rozdwojony pomiędzy życiem tym światem, a czasem nienawiścią do tego świata, stając się tym samym zaprzeczeniem samego siebie i postacią dualizmu bytu.
zdrojek

zdrojek

Opublikowano
Opublikowano

Obraz ludzi którzy z obojętności, szybkości i pośpiechu zamieniają się we mgłę. Nie będę polemizował z kolegami powyżej na temat wartości wiersza. Ot - taki wiersz na dobry początek.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kamil Olszówka
      Szacunek do Żołnierzy Wyklętych...

      Przez Kamil Olszówka · Opublikowano

      Szacunek do Żołnierzy Wyklętych... W sercu każdego Polaka się tli, Choć świat ułudą nowoczesności zaślepiony, Zdaje się na złamanie karku pędzić…   Gdy zbrodniczego komunizmu macki, Naszą ukochaną Ojczyznę oplotły, Oni niewzruszenie na posterunku trwali, Zawsze ideałom swym wierni…   Zimna rękojeść pistoletu, Ostatni kęs chleba podniesiony do ust, Przemoczony jesiennym deszczem mundur, W partyzanckiej ziemiance dotkliwy chłód,   Były często ich codziennością, Na którą niejedną księżycową nocą, W cichych pacierzach skarżyli się aniołom, Zwycięstwa nad komunizmem ufnie upraszając…   Lecz w tych strasznych czasach okrutnych, Najbliżsi których musieli pozostawić, Przenigdy o nich nie zapomnieli, W sercach ich na zawsze pozostali,   Przez matki i żony wyszeptywane modlitwy, W półmroku wielowiekowych kościołów gotyckich, Mroźnymi nocami synów ich strzegły, Przed strasznymi sowieckimi represjami…   Gdy mrok ziemię otulił, Roniąc ukradkiem żołnierskie łzy, Najbliższej przyszłości niepewni, Wyszeptywali gwiazdom swe myśli,                 Jedni marzyli o ucieczce na zachód, W demokratycznym kraju bezpiecznym życiu, Z dala od sowieckich mordów, rabunków, Zarobionym w pocie czoła własnym groszu,   Inni za krzywdy najbliższym zadane, Poprzysiągłszy komunistom krwawą zemstę, Znosząc przeciwności losu wszelakie, W uporze swym trwali niewzruszenie…   Zarówno na jednych i drugich, W komunistycznym Raju na Ziemi, Czekał szereg okrutnych represji, Z ciężkim swym losem musieli się pogodzić,   Często podstępne aresztowanie, Ponure ubeckie katownie, Sfingowane procesy sądowe, Dla wielu były śmierci wyrokiem…   Lecz przenigdy się nie poddali, Strzegąc tej małej cząstki wolności, Jaką był leśny obóz partyzancki, W nieprzystępnych kniejach i borach ukryty…   Gdy z wolna zarysowywał się świt, Wyruszali na kolejne zasadzki, Nękali przejeżdżające sowieckie kolumny, Toczyli z sowietami zażarte bitwy,   Z zdobycznych rkm-ów serie, Dziesiątkowały sowieckie patrole, Odłamkowych granatów eksplozje, W rozległych polach niosły się echem,   Przed sowieckimi szykanami Odważnie polskiej ludności bronili, Wymierzali kolaborantom kary chłosty, Pojmanych zakładników z rąk sowietów odbijali.   Płonęły Urzędy Bezpieczeństwa, Gdy pod osłoną nocy w świetle księżyca, Zajmowali niepostrzeżenie otulone mrokiem miasta, Zabarykadowanym ubekom nie dając szans,   Często z ubeckich katowni, Wydobywali wycieńczonych swych braci, Bez zawahania oddając strzał celny, Na okrutnych oprawcach wykonywali wyroki…   Wielu z nich zapłaciło najwyższą cenę, Mężnie ginąc w nierównej walce, W obronie Ojczyzny poświęcili swe życie, Od Miłosiernego Boga otrzymując zapłatę...   Dziś tak wielu z nich, Miejsc pochówku nawet nie znamy, Zalany wapnem dół głęboki Po wielu z nich zatarł ślad wszelki…   Lecz na zawsze w naszej pamięci, Pozostaną niezłomni Żołnierze Wyklęci, Pamięć o nich niewzruszenie się tli, W duszy każdego szczerego patrioty...   - Wiersz opublikowany 1 marca w Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych.
    • Wiesław J.K.
      tęczowy pejzaż życia

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @piąteprzezdziesiąte, @Rafael Marius i @Łukasz Jasiński dziękuję!
    • Wiesław J.K.
      stokroć

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Roma Pozdrawiam także i czekam na kolejne wiersze.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Roma
      bywialnia

      Przez Roma · Opublikowano

      @Wiesław J.K. to napawa optymizmem, dziękuję;)
    • Domysły Monika
      Ogłoszenie

      Przez Domysły Monika · Opublikowano

      @Dominika Moon bez Pani da radę?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...