Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

To jest mój dzień


Rekomendowane odpowiedzi

obudziły mnie trele
słodki zapach wiosny
tylko ten zawrót głowy
włączył uziemienie
brak słów brak oddechu
cząsteczki grają jak organy
w głowie trzęsienie ziemi
po leki nie sięgam
-------------------
dziwnie mi jakoś tak
czekam na noc
zasnę ...może zasnę
a tak mi żal.............
szczęśliwy kto śni
i wyśni jutro

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Są ludzie, którym absolutnie się nic nie śni. Ja mam sny kolorowe a nawet zapachy rozróżniam podczas sennych marzeń. Trudno mi jednoznacznie ocenić czy wiersz dobry, czy nie.
Nie mniej jednak jest w nim pewna skondensowana pigułka myśli i żal, że szczęścia nawet nie można wyśnić, a co dopiero spotkać się z nim tete a tete w realu.
Za namową Emila, postanowiłam, że spróbuję sama pisać i chociaż jestem duchem wiecznego przeczenia, staram się na wiele spraw patrzeć oczami innych, tylko po to, żeby samą siebie lepiej ocenić.
Pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Są ludzie, którym absolutnie się nic nie śni. Ja mam sny kolorowe a nawet zapachy rozróżniam podczas sennych marzeń. Trudno mi jednoznacznie ocenić czy wiersz dobry, czy nie.
Nie mniej jednak jest w nim pewna skondensowana pigułka myśli i żal, że szczęścia nawet nie można wyśnić, a co dopiero spotkać się z nim tete a tete w realu.
Za namową Emila, postanowiłam, że spróbuję sama pisać i chociaż jestem duchem wiecznego przeczenia, staram się na wiele spraw patrzeć oczami innych, tylko po to, żeby samą siebie lepiej ocenić.
Pozdrawiam
Bardzo dziękuje za odniesienie sie do wiersza!
Pozazdroszczę Twoich kolorowychsnów...!
Życzę powodzenie w pisaniu!
Pozdrawiam!
Ania
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @violetta - pytanie, czy poezja jest kobietą?
    • Szczury cywilizacyjne, pozamykane w klatkach, o metrażu zadanym z wielkiego stołu, nieskończenie zaopatrzonego. Tresowane od najmłodszych lat, w grupie, społeczności... w obliczu wyzwań. Poruszające się po korytarzach z których nie ma odwrotu. Po wąskich uliczkach labiryntu skonstruowanego z chirurgiczną precyzją tak, żeby szczury nie przeszkadzały, a pchały wózek rozwoju wszystkiego co jest poza nimi. Niby nie mają na nic wpływu, a jednak... wpływają na całokształt otaczającej ich cywilizacji i bardziej niż im się wydaje, wpływają na swój los. Na pozór jest bezpiecznie, ale one nie czują się pewnie. Wietrzą podstęp – szukają kamerki za zegarem, podsłuchu pod blatem. Ich nawyki przechodzą w przyzwyczajenia, a przyzwyczajenia w ciągły brak zaufania wyniesiony tym samym dosyć wysoko w hierarchii ważności, nieważności, a jednak... na podwyższenie. Dla złagodzenia objawów stresu funkcjonalnego, dobudowano im otwarte przestrzenie zwane balkonami, tymczasem one nadal w klatkach przywierają do ścian, bojąc się wychylać. Kiedyś było inaczej, były pewne nienaruszalności swoich małych tajemnic życia rodzinnego, jednak odkąd odkryły, że cywilizacja to zdradzieckie urządzenia, które dostosowują się do warunków  i proponują im podaż, zależną od ich ciekawości... teraz nawet dom wydaje się działać niekorzystnie, wręcz zabija w nich chęci do kreowania własnych popytów. Szczury uciekają więc w kanał, ich jedyne, naprawdę własne miejsce to sny. Ale czy na pewno? Nie koniecznie. Tam bowiem są wentylowane mikroplastikiem, karmione nim przez każdy otwór w ciele. Szczury przesiąknięte sztucznością bez przerwy obalają starych i szukają nowych przywódców, kogoś kto pokaże im jak w tym żyć, gdzie stawiać stopę żeby przetrwać. A po co? Nie wiadomo.
    • Kwiatuszku, dziękuję za wizytę i czytanie. Miło mi spotkać się z Twoim czytelniczym uznaniem.     Pozdrawiam serdecznie.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • Kwiatuszku, dzięki wielkie za odwiedziny, czytanie i uznanie. Miło mi Cię gościć.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           Pozdrawiam serdecznie.
    • @Kwiatuszek    Witam Cię i zapraszam - zaglądaj i czytaj

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      . Twoja opinia, że "Dzisiaj" to "(...) Bardzo miła lektura (...)" sprawia mi przyjemność jako autorowi. Dziękuję Ci wielce, także za literackie uznanie.    Serdeczne pozdrowienia.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...