Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

rózni ludzie, różne odczucia. Ja uważam, że jest to piękne i pięknie jest to oddać tak po prostu, bo przecież tak to właśnie w życiu się dzieje. Nie chodzi o sam poziom 'wiersza', jego złożoność, pomysł i takie tam, a o samo dostrzeżenie czegoś jak najbardziej zwykłego, a tak pięknego. Hej! pozdrówka

Opublikowano

hm nie chcę się wdawać w dyskusję, ale mimo wszytsko polemizowałabym z Panskim zdaniem. Czasem piękne rzeczy wymagają równie pięknego oddania, zarówno w formie jak i stylu, nie chodzi o jakieś szcególne zabiegi czy wykwintne metafory, jednak , powtórzę się, piękno wymaga pięknego oddania, prznajmniej w moim odczuciu.

Pozdrawiam i życzę przychylnych opinii

Agnes

Opublikowano

w moim odczuciu to można piękno oddać pięknie, i można też zwyczajnie. Najważniejsze to jest DOSTRZEC (tak to się pisze?...). I ten, co ja to chciałem, aha, nie uważam żeby mój wierszyk był brzydki:) Ktoś powiedział kiedyś: najtrudniejsza ze sztuk - sztuka prostoty. Hejka:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Prosto nie znaczy "prosto", a to znowu nie znaczy, że prosto jest napisać "prosto" o zwykłych rzeczach.
A gdyby chociaż od tego zacząć?

dwoje obcych ludzi
na zatłoczonej ulicy
łowią spojrzenia
dostrzegają
świat wbrew i na przekór
pozostaje piękny

Albo jakoś tak. Starałem się oprzeć na słowach już użytych, ale można dalej pokombinować.
Opublikowano

ja tam uważam, że lepszy był ten wiersz w pierwotnej formie, bez żadnych naiwnych, niepotrzebnych udziwnień. Kto w ogóle mówił, że oni łowią spojrzenia? Po prostu ludzie idą ulicą i stało się. Ładny wierszyk.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Naram-sin Dziękuję za każde mądre słowo. @Bożena De-Tre No tak po ludzku-:) z wschodem słońca dziękuję ……..( kropek proszę nie liczyć czasu szkoda….jest przecież „ darem ulotnym”.
    • @Naram-sin Dziękuję za wyczerpujący komentarz. Wiersz pisany po dłuższej przerwie (taka sobie wymówka ;)), co nie zmienia faktu, że zgadzam się z Tobą co do jego wad. W trakcie pisania ogarnęło mnie lenistwo i średniówkę sobię darowałem.   Dzięki raz jeszcze za wypunktowanie!   J
    • Krótki, zastanawiający. Dużo w tym wierszu ukrytego niedosytu. Piękno, które powinno ukoić, nakarmić, wymyka się, jak te nienamalowane ptaki. To może być chociażby niedosyt twórczy. Istota rzeczy, którą chciałoby się utrwalić, jest poza zasięgiem, jest w innym folderze. Czeka na odkrycie, ale podmiot liryczny patrzy w innym kierunku. Tekst próbuje też zgłębić sam proces przetwarzania dziś zobaczonego na obraz poetycki i przez to jest, z pewnej perspektywy, autoteliczny.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        rozwinął się   Na hip hopie znam się średnio. Mogę tylko pobieżnie ocenić, że tekst ma cechy charakterystyczne - używa  przejaskrawień, posługuje się karykaturą i elementami groteski, reprezentuje postawę buntu, zdecydowanie anty-mieszczańską. Podejmuje typowe tematy, np. blaski i cienie dorastania w mieście (świat blokowisk), próby ucieczki od nudy, marazmu, bylejakości, muzykę traktuje jak drogę do wolności. Mocne jest poczucie przynależności grupowej, nawiązanie do wspólnych doświadczeń. Uliczny język ma podkreślić odcięcie się od konserwatywnej rzeczywistości. Znaczy się, chyba jest dobrze. Ale jako boomer, to co ja tam wiem.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Tylko film? To wcale nie brzmi uspokajająco. Wiele filmów potrafi siedzieć człowiekowi w głowie przez całe życie. Zostaje jakiś wstrząsający obraz, jakaś przeżyta emocja, jakiś trigger, który później w najmniej oczekiwanych momentach uruchamia rozmaite psycho-reakcje. Np.obejrzane w dzieciństwie filmy dla dorosłych albo horrory. W wierszu film można rozpatrywać niedosłownie (np. przenośnia życia), rzecz jasna, i wtedy jeszcze bardziej potęguje się to coś niepokojącego. Jest takie internetowe powiedzenie, że' tego się nie da od-zobaczyć.' Zjawiska, osoby,sytuacje wdrukowane w podświadomość są w stanie nękać bardzo długo. Ogród na końcu - to, bez wątpienia jest to - powrót do raju, gdy filmy (kolejne epizody życia) się skończą. Wtedy następuje także uwolnienie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...