Płatki kwiatów

[makowiec]

Wspominam cichy szelest wiatru
Gdy słońce grzało w dzień upalny
Stałem jak figurka z alabastru
Wnet ochłodził mnie, był taki fajny

Gdzieś w oddali słyszałem bąka
Bzyczał latając sobie beztrosko
Na łodyżce siedziała stonka
Wiejski klimat porą radosną...

Właśnie wtedy ją ujrzałem
Jechała na swym różowym rowerze
W myślach włosy jej czochrałem
Na sianie też chciałbym z nią leżeć

Ale przeca jam jest zwykły rolnik
Nie żaden arystokrata
Wciąż na polu jak pasi-konik
Pracuję przez te wszystkie lata

W końcu jednak wymyśliłem
I spotkałem się z Maryną
Kłosy na kształt serca wykosiłem
Okazała się miłą dziewczyną

"Romantycnie żeś to zrobił"
Uśmiechnięta powiedziała
Prawie już żem z nią chodził
W policzek mnie pocałowała

Miała wianuszek na głowie
Z takich zwykłych polnych kwiatów
Oczka duże jakby sowie
Usta pod kolor maku płatków

Później już jej nie spotkałem
Tak bez słowa wyjechała
Ja tak bardzo ją kochałem
A ona o mnie zapomniała...