Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Chciałabym utrzymać świat w swoich rękach.
Objąć.
Żeby wciąż istniał.
Żeby rozkwitał.
Wybacz.
Mam słabe dłonie i słąbe ramiona.
Nie potrafię w nich utrzymać siebie.
Chciałabym zapalić
płomyki nadziei w ludziach.
Niech sie nie boją.
Niech się nie smucą.
Przepraszam.
Sama gasnę.
Chciałabym wlać w butelkę
trochę swojego życia
i dać komuś,
kto chce poznać jego smak.
Sam widzisz.
Nie mogę tego zrobić.
Umieram.

Opublikowano

Pani Emilio!
Myślę więc jestem - jako powiedział Filozof. Pani wiersz zdaje się być apoteozą cierpienia. Nie wybrałbym stoicyzmu w cierpieniu - wybrałbym walkę. Zawsze lepiej z tarczą - niż na tarczy.
Serdecznie pozdrawiam
Marek Wieczorny

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...