Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nic się nie zmienia, rano jest rano potem popołudnie
mówię do prezesa - weź nie wiś nade mną
Judasz zawisł, a wy zawsze tym szlakiem prosto pod mur
jak każdy może być innym, to znowu wszyscy będą tacy sami
i tak od przewrotu do powrotu

nie, panie prezesie, ukraińscy esesmani nie nabijali dzieci na bagnety
w kołyskach tylko aniołki uprawiają harce, w berka grają
diabełki plączą sznurówki, nie uwierzę w te wszystkie miejsca
łez by zabrakło, zresztą pan też nie wspomina o tym
musi być wszystko w porządku

w tych blokach, co okna jak gwiazdy lśnią w betonie
w snach, co coraz to inne dziewczęta ze wspomnień młodości
coraz bardziej upodabniamy się do wind i zwierząt w klatkach
pan, panie prezesie przypomina czasem kapo Vogela
z ulicy „Raj Sylfów”, „Różany Ogród” 2

a wiara, z wiary wychodzi dopiero sens
to jak pierwszy pocałunek nastolatków w parku
jak sapnięcie dewotki i prychnięcie kota
jeżeli istnieje tylko cień szansy na to
że ten świat zostanie właśnie taki, zainwestuj pan
panie prezesie czy panie komendancie

Opublikowano

przeczytałam, ciężkawo do dłuższego..przemyślenia
"nic się nie zmienia"
a jednak...(może tak od innej strony) :
://www.youtube.com/watch?v=jgFu3gVCj7Q&NR=1
"jak każdy może być innym, to znowu wszyscy będą tacy sami
i tak od przewrotu do powrotu"

J. serdecznie Michał

Opublikowano

Bardzo mocne uderzenie w tym wierszu!
Twarde, mocne słowa - prawdy. W trzeciej
za blisko siebie chyba:"co coraz to" i "coraz".
"w tych blokach, co okna jak gwiazdy lśnią w betonie"
- dla mnie - super! Całość bardzo mi odpowiada.
Pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...