Uśmiechnij się.

[Józef Bieniecki]

Na balkonie pelargonie,
Uśmiechnięte w słońca stronie.
Uśmiechać się nauczyły,
Uśmiechnięte piękne były.

Słońce razem w słonecznikach,
Śle uśmiechy na promykach.
Czy deszcz siąpi ,czy w pogodę,
Uśmiech mnoży ich urodę.

Kwiaty łąki, uśmiechnięte,
Pojedyńczo ,razem wzięte.
Uśmiechają się od rana,
Łąka śmiechem zakochana.

Ptaki by nie zaśpiewały,
Gdyby się nie uśmiechały.
Pięknem dzielą razem z nami,
Uśmiechając się śpiewami.

I w strumieniu szemra woda,
Bo w nim uśmiech i pogoda.
Dla wzburzonej długim deszczem,
Został zawsze uśmiech jeszcze.

Niebo w chmurach- wielka strzecha,
Chmurzyskami się uśmiecha.
Nieba łzami,ja w to wierzę,
Uśmiecha się do nas szczerze.

Jak powietrze w oddychaniu,
Moc do życia -w uśmiechaniu,
Bo to jedna życia siła,
Z nim z początkiem się poczęła.

Józef Bieniecki

[Gryf]

A zatem uśmiecham się, bo naprawdę dużo tu uśmiechu. Pozdrawiam.