Jeden krok

[Melancthe MENczarka]

Zostałeś wrzucony do labiryntu.
Moje dziecko, nikt Ci nie powie,
którą ze ścieżek masz podążyć.

Kilka kroków w prawo,
kilka kroków w lewo,
ale nie masz możliwości by zawrócić.

Ta straszna myśl, która rozkwitła
w twym umyśle,
zmusza Cię do biegu.

Coraz szybciej i szybciej
przemierzasz zawiłe korytarze.
Nikt nie słyszy twojego krzyku.

A za tobą, ukryte w cieniu,
pełzną jak białe robaki
mroczne żądze.

[mine]

te mroczne żądze na końcu zabijają wiersz (jakiby nie był) i są zbędne, bo jakoś te żądze z wiersza wychodzą.
A mroczne... żądze raczej mroczne są;]
Koniec zawsze lepiej zawiesić np.

A za tobą, ukryte w cieniu,
białe robaki.

i zdecydowanie za dużo zaimków, w wierszu zaimki już są wpisane jakby w tło - wywalić wszystkie i troche pozmieniać i coś z tego wyjdzie.
Może to kwestia pogody... ale jakoś te białe robaki czuje.

pozdrawiam,
asia

[bazyl_prost]

nie wiem kogo tak przeklinasz, szkoda wszystkim psuć humor