Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nawet pies sąsiada na ganku usiadł w zamyśleniu
patrzy i słucha
choć nic nie pojmuje
kiedy wiatr zawieje
kiedy ptak zaśpiewa
albo gdy gałązka spadnie z drzewa
nie rozumie

może rozumiem troszkę więcej od niego
ale tak jak i on pojąć nie mogę
dlaczego tak dobrze tutaj pasuję

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



jak chcesz Panie Krzysiu - zasugerowałem jedynie wcześniej, że przynajmniej dla mnie coś w nim nie gra - pisząc na koniec - chciałbym abyś się nie gniewał i takoweż zarysy wiersza (zwane "abbozzo") mógł wcześniej przemyśleć nim je do portalu przerzucisz - z całym szacunkiem
MN
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ja tam bluzgów nie widzę. tylko odpowiedź na komentarz (i komentarz do wiersza)
i czemu pozdrawiac nie wolno mimo, że wiersz się bardzo nie spodobał?

pozdrawiam ponownie (bez żadnej urazy)
Opublikowano

No cóż.. czasami mam poczucie bezsensu tego co robie.. a wszystko przez to ze niektórzy potrafią paskudnie zbesztać osobe piszącą.. w szczególnosci dla początkujących może zakończyć się ich przygoda z pisaniem bo ktoś ich zrównał z ziemnią...

taki komentarz ktoś napisał do przy okazji innego wiersza. I chcę tylko to powiedzieć. Nie uważam żebyś mnie zrównała z ziemią i paskudnie zbeształa. Ja się nie gniewam, serio. I w ogóle, krytyka jest bardzo potrzebna i działa jak kubeł zimnej wody.
Ja się tam nie poddam, ale ktoś inny by mógł. Pozdrawiam cię, Kotku serdecznie:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
    • Na to mam ton.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...