Bez słów i poza słowami ciszy

[Ulla]

z wszelkich istnień
wodnych, ziemskich, powietrznych
wybrałam te bez słów i poza słowami ciszy...

od południa wyglądam
zarośniętym bluszczem okienkiem
wiatr szarpie okiennice
nerwy skrzypią cicho
kot przechadza się za drzewami kolorowych
cieni

nie słychać odgłosów powrotu
kroki wyobraźni jęczą hałasem
nie przynosisz mi kwiatów...

nostalgia zawodu czarną plamą
zamazała progi sumienia

w sieć bezszelestnie wkradła się
cichym ziewnięciem modliszki
i zasnęła na wieczny niepokój

po drugiej stronie lustra
pustka śmierci
zapada bezdźwiękiem

[Hanna Ciebiera]

hmm... Cóż mogę powiedzieć. Ciekawy, trochę trudno się czyta, zmusza do myślenia. A co mi tam użyję tego słowa, bo nie mogę się powstrzymać - fajne - metafory. :-)

[Agnes]

osobiście nie podoba mi się jedynie początek, uważam że jest mało poetycki... dalej jest już coraz lepiej, zgadzam sie że metafory ciekawe

Pozdrawiam
Agnes