Anioł

[Hanna Ciebiera]

Wyciągam rękę
dotykam zmysłami noc.
Pochłąniam czerń,
głód stał się nie do wytrzymania.
Zaczynam rozumieć krzyk ciszy -
-to odbicie bólu tego świata.
Nagle słyszę krzyk.
Wycofuję się w nicość.
Nikt nie może zobaczyć mnie -
- porzuconego przez Boga,
czarnego anioła.

[Ona_Kot]

moim zdaniem:
*tytuł trzeba wyrzucić (źle się kojarzy)
*ogólnie słabo niestety bo:
- krzyk ciszy
- ból tego świata
- krzyk powtórzony
- nicość
- czarny anioł

może spróbuj o czymś innym...codziennym bardziej?
nie wiem....

pozdrawiam.

[Mirosław_Serocki]

A do tego "dotykam zmysłami noc" - bez sensu.

[Hanna Ciebiera]

Hmmm... całkiem możliwe.

[Messalin_Nagietka]

Hanno - czy pisanie wierszy jest związane z męczarnią czytania? - spróbuj jeszcze - może w kolejnym odkryję coś w końcu
MN

[Hanna Ciebiera]

Przepraszam, staram się. Dopiero się uczę... :-(

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

ok - nie przepraszaj - każdy się uczy - ja też
MN

[Patrycja Rosłoniec]

Pani Haniu, niestety wiersz nie trafia do mnie. Jest wtórny, zero nowatorstwa... Ale proszę próbować dalej. Uczyć się na błędach, słuchać podpowiedzi, nie obrażać się za krytykę. Nikt się geniuszem nie urodził. Pozdrawiam i mam nadzieję, że przeczytam jakiś Pani wiersz, który mnie zachwyci... I nie tylko mnie. Pat.