Na odchodne..

[Ela_śmigielska]

Podeszłam zbyt blisko do Ciebie
chcąc złapać - zwykłe złudzenie..
Nie widząc,że Ciebie już nie ma,
ja byłam - na każde skinienie..


Spłonęłam do końca w tym wszystkim
pozostał popiół i kurz...
i chociaż serce wciąż bije
to nie zaufa już.


Jutro przyjdzie nowy dzień
mrok rozświetli słońca blask...
Ja, próbując zamknąć przeszłość
będę żyć...w ustach czując łez swych smak .

[Gość]

Smutne to ale prawdziwe! Ktoś, kto przeżywa to samo, potrafi zrozumieć emocje wiersza. Elu, idź z podniesioną głową w przyszłość. Pozdrawiam.

[Ela_śmigielska]

Mam właśnie taką nadzieję,że teraz już się wyzwolę i pójdę o krok dalej...

[Gryf]

Gdy sparzysz się ogniem zawodu,
Serce z bólu zapłacze.
Smak gorzkich łez ciernistego ogrodu,
Przesłoni wiarę w miłosną czystość.

Lecz powstań z kolan, już nie płacz,
Niech cierpień Twoich nie widzą.
Unieś swą gołowę do nieba,
Promienie słońca nie krzywdzą.

Dla Ciebie ono króluje,
Nadzieję nową sprowadza.
Niech w duszy Twojej panuje,
Łagodna równowaga.

Elu byś znów mogła zaufać...
Gryf

[Ela_śmigielska]

Dziękuję :)

[Justyna Psyche]

Piękny wiersz. To jest przykład jak zwykłe, proste słowa mogą poruszyć serce i wywołać łzę. Pozdrawiam.