Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W wielkiej gorączce śniłem,
że zrobić „tego owego” nie zdążyłem.
Świńska grypa, potem korzonki
skazały mnie na niełaskę małżonki.
Los drwił sobie dalej z niedojdy
bo dostałem w tyłku hemoroidy...
Oj, jak to boli, może sami wiecie,
gdy się usiądzie w klozecie!
Nie koniec na tym, niestety;
bo uwiądł mi koniec prostaty,
potem ostre zapalenie płuca
i epilepsja na łoże mnie rzuca,
serce też było czymś tam zajęte
i biło pospiesznym tętnem.

Teraz jestem OK, bo gdy mi przeszła cholera,
zapomniałem o wszystkim za sprawą Alzheimera!
Dzisiaj nadrobię wszystkie zaległości,
te od prostaty zaraz, w pierwszej kolejności.

14 marzec 2010

Opublikowano

Witaj Eugeniuszu, cóż chyba włożę mój biały fartuch...

Co Ci naskrobią na małym papierze,
Ja wydam w okienku z uśmiechem w wierze.
Czy skutek leki odniosą wielki,
Tego dowiemy się wraz z dnem butelki.

Łykaj i wcieraj, smaruj gdzie boli,
Gdy nie pomoże, to się osoli.
Zawsze też możesz wrócić do doktora,
Potem apteki też przyjdzie pora.

Serdeczne pozdrowienia
I rychłego ozdrowienia.

Janek

Opublikowano

Nazbierało się tego Eugeniuszu, oj nazbierało ;-)
Uśmiechnęłam się ale i zamyśliłam na chwilę.
Serdeczności i uścisk.
J.

Opublikowano

Kochani, dziw, że jeszcze żyję i, że ten wiersz napisał mi się. Miał być o przemijaniu, a wyszło ...szydło z worka i Jola wszystkiego domyśliła się! Dyziu, tabletek jeszcze nie biorę! Dziękuję za odwiedziny i komentarze. Pozdrawiam Was serdecznie.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wybieram się właśnie na bezludną wyspę, przyślij mi Twoje, najlepiej, imprime les, Apollinaire, sur le papier hygienique...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Wybieram się właśnie na bezludną wyspę, przyślij mi Twoje, najlepiej, imprime les, Apollinaire, sur le papier hygienique...

D après ton poème j arrive a la conclusion suivante;
dégueulasse comme tu es, sur une ile déserte tu n auras pas besoin de papier toilette mais tes mains sales du pauvre petit poète illettré que tu es, au meilleur des cas tu utiliseras les feuilles d arbres.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @marekg czytając Twoje wiersze próbuję " złapać myśli" , które wplecione są w wersy, ale są one takie eteryczne, delikatne, wręcz nieuchwytne...Lubię jednak wnikać w ten wyjątkowy świat, gdzie przenikają się ludzkie cechy charakteru z otoczeniem, nadając właśnie przedmiotom rożne emocje. Latarnia, która spala się ze wstydu obnaża doskonale  ludzkie słabości...Bardziej ujmująco i magicznie nie możnaby tego wyrazić...Dla mnie to poezja z górnej półki! Pozdrawiam :)
    • @Radosław czas jest dla nas nieubłagalny. On nigdy nie zostawia reszty, jedyne co zostawia to niedosyt po utraconych chwilach...Powiedziałabym, że jest wręcz bezlitosny...Gratuluję miniatury, jest bardzo udana moim skromnym zdaniem. Pozdr:)
    • @Alixx22 ten szept wiatru przedstawiony w wierszu przenika niepokojem do szpiku kości. To " zawodzenie wśród sosen" jest tak obrazowe, że i ja je słyszę...A " krzyk nasączony szeptem cienia" jest niebanalną metaforą osamotnienia podmiotu lirycznego. Innymi słowy ten wiersz to tzw. moje klimaty. Pozdr:)
    • @Waldemar_Talar_Talar ciekawy wiersz z motywem dwóch scen. Tylko tak sobie rozmyślam, że scena to i może nawet jest jedna tylko jej wygląd ulega niekiedy zmianie , no i role różne w życiu przybieramy. Druga kwestią wartą reflekji jest także stwierdzenie na końcu weru, traktujące o tym , że człowiek  nauczył się grać rolę...Chyba nie zawsze umiemy te role zagrać, niekiedy potrzebujemy wsparcia innych ludzi. Ile razy popełniamy przecież błędy co mogłoby sugierować, że jednak nie do końca umiemy właściwie tę rolę odegrać...Interesujący jest Twój wiersz, lubię właśnie takie, które pozostawiają tyle wolnej przestrzeni do interpretacji! Pozdrawiam!
    • @Leszczym tylko byś powiedział inaczej

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...