dzieci krew

[seweryna żuryńska]

gdy człowieczeństwa nie zostało ni na jotę
i na mamonę wszystkie cnoty przeliczyli
to czas wystrzelić naszą kulę w głąb kosmosu
cywilizacja ku przepaści się już chyli

kiedy świętości nie ma w żadnej cząstce serca
o moralności tośmy dawno zapomnieli
gdy o istnieniu decyduje poniewierca
to myśmy razem ten nasz glob sprzeniewierzyli

gdy dzieci krew jest atu w grze politykierów
a sprawiedliwość ludobójstwu daje parol
zamknąć świątynie, bo ich wiara równa zeru
i na galery stado świata tego panów

bo dzieci krew na naszych dłoniach nie zastyga
i żadna łza nie zmyje sumień grząskie bagno
jak żyć z tą winą, co do duszy naszej przyschła
w co wierzyć, jeśli niebo w piekle dawno

[Dorma]

Wiersz dosyc trudno sie czyta, ale jest przynajmniej zrozumialy..

Ldne zakonczenie

Jak dla mnie do ulubionych..To znaczy do drukowania :)

[Iris_IK]

Dokładnie napisałaś to, co czuję.
Ostatnie wydarzenia w Biesłanie odarły rodzaj ludzki z człowieczeństwa.

Nie wiedziałam, co mam napisać w komentarzu. Czekałam na innych...
Dziwne taki wiersz i taki temat zostawiony bez komentarzy...

Pozdrawiam
Irena.