Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

tu nikomu nic więcej nie trzeba
nie ma problemów i rozmów na temat
wieczorem przed telewizorem wszystko się wyjaśni
reklama nauczy nas jak żyć
bajka o koszuli bielszej niż biel
dla serca wspaniały lek
i kilka łez
na koniec telenoweli

wieczorem klawisze i księżyc wystukują bajkę
nieprawdziwa księżniczka
pozna fałszywego księcia
życie może poczekać
Jeszcze za mało wiem

Opublikowano

W wierszu ukryta jest głęboka i zjadliwa ironia na wszystkie te typowe dla doby TV i internetu zjawiska. Tzn. świetne znajomości przez internet, w których wygładzone kobiety spotykają się z idealnymi, wysportowanymi mężczyznami, czy chociażby przeświadczenie ludności, iż w telewizji zawarta jest wyłącznie prawda w czystej (jak wspomniana biel) formie.
I smutne jest to marnotrawienie życia na które zwracasz uwagę. Fajnie.
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


gdyby się skończył na the end nic by się nie stało a zakończenie byłoby dobitne
pojechałeś dalej i wiersz się trochę rozpłynął
życie może poczekać - no raczej nie
przyzwoity stwór
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


gdyby się skończył na the end nic by się nie stało a zakończenie byłoby dobitne
pojechałeś dalej i wiersz się trochę rozpłynął
życie może poczekać - no raczej nie
przyzwoity stwór
pozdrawiam
r

dziękuje za tą analizę
zawsze wszytkim mówie "skracaj ile sie da" a jak przychodzi co do czego to sam czasem przedłużam:) więc dzięki, że pomogłeś mi troche bardziej obiektywnie spojrzeć na wszystko.
najdziwniejsze, że nad końcowym fragmentem najbardziej sie męczyłem:P a początek od razu wpadł i zbytnio go nie edytowałem:)to może rada, żeby czasem sie nie męczyć tylko uciąć

może kiedyś to zmienie, w tej chwili praca czeka:D
pozdrawiam Nikodem

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Radosław To bardzo przejmujący wiersz o trudności powrotu do normalności po trudnych doświadczeniach. Głowa wie, że trzeba iść dalej, ale serce ma swoje własne potrzeby i ciągnie w inne strony. To bardzo uniwersalne doświadczenie. Bardzo podoba mi się "Obraz serca, które "skręca" , który sprawia, że emocje stają się czymś konkretnym, namacalnym. Serce jak kompas, który ciągle wskazuje nie tam, gdzie trzeba. Rzeczywiście, trudno jest się "poskładać" po bolesnych wydarzeniach. Pozdrawiam. 
    • @infelia @APM  Bardzo dziękuję! :)
    • @Simon Tracy   Ten wiersz to wielowarstwowa narracja, która przywodzi na myśl atmosferę dekadencką i symbolistyczną. Narrator to postać całkowicie wyalienowana z ludzkiego świata, nie rozumie ludzi - ich emocjonalności. Ale rzeczywiście najmocniejszym elementem jest sposób, w jaki opisuje martwą dziewczynę - z wyrafinowaną estetyką. Żałuje nie człowieka, ale zniszczonego piękna. To dekadencka wrażliwość, która stawia formę ponad treść, piękno ponad życie. Jest w tym tekście również teatralność - narrator traktuje ten dramat jako przedstawienie.  Ten tekst bardzo dobrze się czyta, bardzo mi się podoba.
    • @markchagall Witaj, czy może tak być, że troszkę pospieszyłęś/łaś się z publikacją i wkradło się parę drobych błęów. "A ciężko to pudełko" - podnieść, zamknąć..? , czy miało być "A ciężkie to  pudełko". Ale może wszystko jest zamierzone i celowe, nawet to, że jest tylko jedna kropka w środku wiersza, czy np. słwo "wstanie", a może  "w stanie". W poezji wszystko jest możliwe i dozwolne, więc jeśli tak miało być, to neich tak zostanie. A tak to pomysł fajny. Zakręcony.
    • Na osi życiowej narracji Czas mi wraca do jednego punktu  Zamknięty jestem w pudełku przeżyć Pośród pełnych kartonów  w pokoju czasoprzestrzeni.  A ciężkie to pudełko Jakby było całym pokojem A mikroświat  Stał się ogromnym wszechświatem W którego złożoności się kompletnie gubię Wracając do punktu  Z którego nie jestem wstanie ubiec...  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...