Dysonans

[LadyLazarus]

smutek przelewający się między
powiekami
i cisza milcząca
cisza wniebowzięta

i zalążek zimy
lekko
drażniący nozdrza
zapach

i przeczucie tylko
wygodnie dalekie
zmartwychwstałych z bieli
ziaren

ten pokój jest ładny
cztery ściany żebrzące
do kości odrapane
i pomalowane znowu
na cichą zimną zieleń

ptaki już odfrunęły
bez pożegnań
na rozpalonej dłoni
pierwsza gwiazdka śniegu

[de bosek]

za dużo "i", pierwsza metafora przegadana, reszta jest ok, pozdrawiam

[Antoni Slawbicki]

ładne

Pozdrawiam.

[Kasiek_Kicia]

piękny wiersz
szczególnie podobają mi sie fragmenty: cztery ściany żebrzące do kości odrapane... i na rozpalonej dłoni pierwsza gwiazdka śniegu....
ogólnie bardzo dobry wiersz, nie pasuje mi tylko wers: ten pokój jest ładny