Będę..

[Józef Bieniecki]

Od ucha do ucha, uśmiechał się będę,
Nawet wtedy gdy śliwką ze starości zwiędnę.
Nie daj Boże ,gdy rak twarz mą do końca
stoczy,
Uśmiechać będę,choć boleścią oczy.

Kochał będę na zawsze,jako ślubowałem,
Tam przy Ołtarzu,nie musiałem ,chciałem.
By stałość serca nie przebrzmiała krótką,
Tutaj do końca-we wieczności nutką.

Tak urzeczony niech do końca łaknę,
Póki strudzone oczy moje zamknę.
Serce niech pała,tą miłością pierwszą,
Miłością piękną i myślą bezgrzeszną.

Myślą powrócę do chwil narzeczonych,
Nadziei do dziś jeszcze nie spełnionych.
Z życia brał będę, w miłości objęciach,
Z sercem oddanym, jak serce dziecięcia.

W rosie odczytam czy jej dobre wróżki,
Senne marzenia przyśnią do poduszki.
Odczytam wiernie,czy może pokuszą,
W oczekiwaniach nadziejami wzruszą.

Promień zachodni gdy spocznie na twarzy,
Myśli ogarnę przelotnych miraży,
Będę aniołem ,szeptał słowa miłe,
Uczynię wszystko czego nie czyniłem.

Józef Bieniecki

[Intarsja Lumiere]

Zatem uśmiechaj się Józefie
jak obiecałeś :)
Wdzięczny wiersz :)