Uwierzyć w siebie

[AQuatro]

"Uwierzyć w siebie"

Uwierzyć w siebie... - niby nic prostszego
Uwierzyć w siebie! - wystarczy...
Zaufać sobie choć przez jedną chwilę,
Nie spuszczać głowy, gdy inni w potrzebie,
Nie panikować, choć wszystkiego tyle.
Odnaleźć siebie!

Poczuć rozsądek, gdy wierzyć zabrakło
I wyjść z pustego zamglenia.
Wierzyć w marzenia, w spełnienia, w szczęście,
Więzić nadzieję na przejście
Bólu, cierpienia, wszystkiego...,
Na przyjście oczekiwanego.

Działać instynktem bez zastanowienia,
Rozumnie umieć powiedzieć.
Czuć każdy moment i o nic nie pytać,
Nie czekać, nie uciekać.
Nie lękać się złudnego ... siebie,
Drzwi dla świata odmykać.

Wystarczy wierzyć, by lody puściły
W siebie, we własne siły.
Poważać bliskich wierną aktywnością,
Do marzeń nie odchodzić.
Być zrozumieniem, prostą żyć mądrością,
Ciężkich czasów nie zwodzić.

Przestać podglądać inne rozwiązanie,
Bo ono nie wystarczy.
Spotkać siebie przypadkiem na drodze,
Własne działanie zrozumieć.
W odbicie spojrzeć srodze...
Umieć się porozumieć!

Nie dręczyć się przeszłością,
Już nie przerośnie siebie...
Nie krążyć wspomnień błędnymi drogami.
Było, minęło, nie będzie.
Stąpać przed siebie pewnymi krokami,
Wiosnę dostrzegać wszędzie.

Nie pytać co się stanie !-
Chwila przeminie i nic nie zostanie!...
Bo każda chwila może być zgubiona
Przez głupie przypuszczenia.
Choć każda szansa może być stracona,
Nie ma nic do stracenia!

Nie liczyć ludzi, co szanują ciebie,
Liczyć gwiazdy na niebie.
Kiedy odzyskać się czegoś nie daje,
Co mogło istnieć i zostać,
Gdy się cierpienie tylko rozpoznaje,
Czas się obudzić i powstać.

I spojrzeć prosto w oczy,
Zrozumieć człowieka, gdy walczy.
Nie zwlekać!...
Rękę wyciągnąć wystarczy.
Myśli ku chwili kierować,
Nic dla siebie nie chować.
Z nimi być, sobą...