długi wers wspomnienia

[Ela_Ale]

z dawna zapamiętaną mgłą zasnuta
stara farma w liściach jesiennych złotawa
suche deski domków za płotem zgarbionym
wyjściem czarnym znaczą szron miniobrazów
kamień przystudzienny żurawiem zagląda
w pamiętne oko z wrzuconą tam perłą
wpadła zagubiona na złość dawnym słowom
pionowa strużka z nieba zimną kroplą
budzi za długi wers tego wspomnienia
chłodem

[Gość]

Rembrandt nie potrafiłby lepiej namalować tego pejzażu... wolał robić portrety. To jednak jego kolory. Coż jeszcze dodać do pochwał, chyba pozdrowienia!

[Intarsja Lumiere]

Nooo, Ela pięknie słowem krajobraz maluje :)

[Dla Jaj]

Czytając ...byłam tam. "U" pozdrawiam Waldek

[Ela_Ale]

Dzięki bardzo za wizytę. I "tam" i w wierszyku. To nie jest realnie istniejący widok. To pewna ilustracja. Pozdrawiam przy sobocie.

Eugeniuszu, wolałabym mieć rękę Rembrandta niż moje pióro. Ale dzięki za pocieszenie. E.

[Łukasz Michał K.]

hmm...kurcze to jest bardzo dobry wiersz :) i zaczyna się od mgły...a mgła to takie poetyczne zjawisko :) i wspomnienie...i chłód...prawie poczułem ten chłód na własnym ciele :)
Pozdrawiam