Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Siedzisz w starych, poplamionych gaciach
Machinalnie powracasz do tych samych zwrotów
Flirtujesz nieudolnie z dziesięcioma na raz
Zapominasz, co piszesz i popełniasz gafy

Tłumaczysz się głupio

Czujesz się wyzwolony i pewien siebie
Bezpieczny przed ekranem komputera
Możesz być, kim chcesz
I epatować innością

Wirtualnie rozkochujesz wszystkie partnerki
Jesteś taki silny i męski
Żadna się nie oprze
Jesteś jedyny w swoim rodzaju

Przed Tobą paczka papierosów
Butelka siwuchy i śmierdzący oddech
Ślinisz się i podniecasz układając kolejne zdania
Cytaty zasłyszane w knajpie

To lepsze, niż strony erotyczne
Tam nikt z Tobą nie chce gadać
Dziewczyny zajęte są czym innym
Z innymi facetami

Tutaj jesteś Panem Świata
One są Twoje wszystkie
I robią, co im każesz
Obnażają swe życie do kresu wspomnień

Jesteś trochę pijany
Ale to nic, tym większa wena
Tylko Twój cień za Tobą
Śmieje się szyderczo tańcując z diabłem
W oparach wódy

Opublikowano

Jak zwykle pochwalę szczerość i prostotę ;)

A nawiasem mówiąc można równie dobrze zmienić rodzaj, gorzałkę na różowe stringi i też będzie dobrze(?) a w każdym razie prawdziwie :)

Pozdrawiam
Wuren

Opublikowano

a zaraz przeczytam coś w stylu: "nie należy oceniać ludzi po wyglądzie" czy "liczy się osobowość"
to troche mi czepialstwem zalatuje: po pierwsze podobno cały czas zakładamy maski: jeżeli ktoś chce poudawać/ przez chwile być kimś innym, to co w tym złego? i przede wszystkim, gdyby nie te osoby, które peelowi wierzą, nie mógłby się w to bawić - czyli smutna prawda jest taka, że śmieszniejsza jest osoba szukająca (i wierząca że właśnie spotkała) "wirtualnego macho", niż taki właśnie "oszust" wykorzystujący jej naiwność...
dystansu życzę
pozdr

  • 1 rok później...
Opublikowano

prosty morze i jest
ale jakie kobiety obnażają się ze swoich wspomnień przed kolesiem który pisze po pijaku
znajdź mi takiego to pogratuluje mu
bo aby zmusic kogos nawet na czacie do otwarcia siebie trzeba mieć talent,zwłaszcza po alkoholu
a może piszesz o sobie?? jak tak to respekt przed tobą mistrzu
ale wiersz słaby jak dla mnie :P

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym Budzik już dawno awansował na wroga publicznego numer jeden.To urządzenie ma w sobie coś diabelskiego – wyrywa człowieka ze snu (jedynego miejsca, gdzie świat ma jeszcze jakiś sens) i wrzucić go prosto w absurd codzienności. A ta potrafi wyssać energię bardziej niż sam brak snu. Śmierć budzikom!  
    • Każdy mój ruch jest poczęty z bezsilności. Na planszy mojego życia, wszystkie pola są śmiercionośnymi pułapkami. Dlatego najlepszym sposobem wydaje się, utonięcie w myślach. Sennym bezruchu, któremu bliźniacze wsparcie okazuję Twoja obojętna i skupiona na błądzeniu po klawiszach fortepianu twarz. Ty nadal grasz. Palcami, kościstych kłamstw. Opuszkami, chłodnych uśmiechów. Knykciami, zdradliwych, porannych pocałunków. A ja ciągle myślę nad kolejnym ruchem. Minutą, godziną, dniem. Gdybym tylko wiedział ile mi pozostało czasu? Ile nam go bezcelowo ubyło? Ile zabrały wieczory, pełne tulenia i szeptów? Ranki chłodne, łaknące rozgrzania w miłosnych uniesieniach. Podróże słów do naszych serc i dusz. Ukrytych za grubymi murami niedostępnego egoizmu. Uwielbienia własnego ja. Ty - trującą lilia. Ja - doskonały narcyz. Mogę tylko patrzeć ukryty za zwartym szykiem swych wojsk. Pionów, co pieśń bitewną wznoszą. Bez wahania, oddają ofiarę z życia. Zabierając w zaświaty, tylu wrogów ile zdołają Gońców rozesłałem. Wrócili z niczym przed moje oblicze. Zapomniałem już. Jestem sam i sam muszę podjąć decyzję. Nie mam sojuszników ani przyjaciół. A wroga tylko w Twej osobie. Konie, rwą murawę pod sobą. Podkutymi kopytami. Ich oczy przekrwione, ślą pioruny z nienawiści złożone, na wrogie szańce. Parskają i rżą niespokojnie, chcąc rwać cwałem ku miłosiernej śmierci lub wiecznej chwale. Kaptury kolczug lśnią, nad ceglanymi blankami wież. Kusze załadowane bełtami z miłosną trucizną, wcelowane w Twe serce. Czekają jedynie na sygnał by rozpętać piekło. Królową, wygnałem na Twój koniec planszy. Po cóż mi szpieg i kłopot w oddziale. Chodzi mi tylko o Ciebie. By Cię pokonać. Zniszczyć i upokorzyć. Przed światem i ludźmi. Osądzić i osadzić w lochu. Gdzie Twój krzyk i szloch, będą wieczną udręką. Za grzechy nasze. Których ja jednak nie żałuję. Spojrzałaś przez ramię na mnie. Nie grasz? Spytałaś zdziwiona. Myślę nad ruchem. Odparłem. Jak chronić króla. A zabić. Najlepiej jednym, dobrym ruchem. Niepotrzebną królową.
    • @Berenika97

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Tectosmith   mówisz i masz :) dla Ciebie wszystko ;) już zmieniam!  dziękuję za radę Tectosmith :)    Pomimo, że uwielbiam …kropki i wielokropki :) 
    • @Marek.zak1 Bardzo dziękuję za mądry komentarz, :) Trudno mi ostatnio się z Tobą nie zgadzać. :)))        
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...