Nowa wiosna

[Krzysztof Piątek]

Wyszedłem z ciemności,
Po kolana w błocie,
Poszukiwałem światłości,
Chciałem odzyskać życie,

Niezmierzony blask mnie obudził,
Z jesieni, przez zimę do wiosny,
Tą drogą serce i dusza kroczyły,
By wiosnę ujrzeć mój duch się trudził,

Teraz nadszedł kres wędrówki,
Stałaś się moją wiosną, nową ścieżką,
Znów zakwitły kwiaty, świat...pięknością,
Tak bardzo pragnąłem tej radości,

Wróciłaś słońce memu życiu,
Nie muszę więcej płakać w ukryciu,
Mogę cię objąć, ucałować,
Za twoje serce podziękować!