silni bądźmy sobą

[Przemysław Gągoł]

jakim to prawem historia wytarta
kiedy popatrzę w splamionych kartach
w kartach i dziejach Narodu Tego
niejednokrotnie krwią splamionego

w rodowych klęskach i chwały szykach
za każdym razem gdy sławą zbita
wygrana bitwa polskiego dziada
na Twoją chwałę zabrzmi gromada

i kiedy w strachu brak ci już siły
znak ten przecudny dłonie skreśliły
rozcieły zatem niemocy wstęgę
przez wielkość chwały i Jego mękę

a gdy wybrany na wielkie trony
nasz rodak wielki tak uwielbiony
ukazał światu nad wyraz wszelki
potęgę Twoją Jakiś Jest Wielki

po dziejach ciężkich po trudach znojach
nadeszła klęska nie Tylko Twoja
Ty jako świadek widziałeś tyle
i Byłeś światłem ludzkiej mogile

dziś zatem klęska niestety nasza
się nakazuje krzyczy wygłasza
że znak Ten wielki z dłońmi rozpięty
zostanie zewsząd na zawsze zdjęty

a w Krzyżu wiary przecie Cierpienie
Ty dałeś się Dajesz zbawienie
Przez Orszak Wielki Twój Niezjednany
nie pozwól zakuć Siebie w kajdany

a Polska Naszą niech pozostanie
niech nam nie zbraknie tu Ciebie Panie

[Przemysław Gągoł]

czyli słabe jak się domyślam - konserwatywne w pewnym sensie i nad wyraz Religijne
ale ja taki zostanę
:)