Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zimowy wieczór którego być nie powinno
miasto otulone snem
i cisza wirujących śnieżynek
próbowałem coś wyszeptać

nie wyszło było nazbyt pięknie

tańczyła w świeżych płatkach
uśmiechała się do wszechświata
śnieg osiadał na złotych włosach
uwierzyła w szczęście


było tylko chwilą

Opublikowano

Ładnie Jolu ależ mnie zakręciłaś, podoba się tylko ba sam nie wiem, ale wiersz kojarzy mi się z zauroczeniem ale czego lub kogo? mam skojarzenia takie wiewiórka, kometa jednak czasami ciężko piszesz aż dech zapiera ,, złote włosy", ,,wszechświat" tutaj pies pogrzebion

może kiedyś powiesz kto był podmiotem oprócz ,, nieznajomego"


szacuneczek

be

Opublikowano

Pierwszy wers "zimowy wieczór którego być nie powinno" zastąpiłbym wersem -zimowy wieczór podobny do wielu-. Ale to tylko moja sugestia. Poza tym piękny kawałek poezji króry z wielką przyjemnością dodaję do ULUBIONYCH.
Pozdrawiam.
irek

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Oj Be powiem Ci w sekrecie ta wiewiórka lubi kręcić ;)
"wiewiórka" - zwyczajna, zakochana dziewczyna, rozmarzona, roztańczona,
zapatrzona w niebo sypiące białymi płatkami :))

wpadła po uszy w sidła tego tamtego [jak wiewióra] to w sidła "kłusownika" :)))

ach chyb_ zadowolony?

ja za komentarz buziole sypię :)***

no taki szczególny dzisiaj dzień... więc ten wiersz...

serdecznie - zakręcona Jola
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ja nie zamienię - był jedyny w swoim rodzaju... no pewnie inni... ale... hmmm...
lubię te ale - sorki!

jeśli się Tobie podoba mój wiersz, to warto pisać :)*

dziękuję za uroczy komentarz :))
serdecznie pozdrawiam - Jola

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...