Na skrzydłach pięciolinii.

[Józef Bieniecki]

Na frywolnych twoich nutkach,
W skrzydłach pięciolinii.
Treść rozkazu,zwięzła-krótka,
Cuda w sercach czyni.

Chęć do walki-duch bojowy,
Porwał bataliony.
Choć zapłaczą po nich wdowy,
Został rogromiony.

Łopotając na sztandarach,
Myśli w sercu czytasz.
Gdy na ustach z tobą wiara,
O nic się nie pytasz.

Tylko wiater nas dogania,
Często w twarze wieje.
Byle było coś do prania,
Coś się w końcu dzieje.

Wojsko z dziada i pradziada,
Z rycerstwa wyrosło.
Jak historia opowiada,
Rzemiosło przerosło.

Choć brak broni,amunicji,
Jest ci walki wola.
Braki,- w naszej już tradycji,
Zrobią z parasola.

"Z drzwi stodoły"w niebo fruną,
Nie udając ptaka.
I na wroga gromem runą,
Bo potrzeba taka.

Józef Bieniecki