Sonet globalizmu

[Bronisław Jaśmin]

Egipskie piramidy - cukier w silnej wodzie
Trzymają nadal piasek pod masywnym ciałem.
A jednak słodka przeszłość dziś w nich nie zostanie -
Kryształy poszczerbione ulegają modzie.

Lub było znów inaczej, że to szklany Paryż
Postawił przed Wersalem swój karciany domek;
I czekał jak turyści wyjmą mu pierścionek:
Dla żyw szkieł trójkątowych - ż y j ą cy g l o b a l i z m.

A cukier był bez smaku, jest już zapomniany,
Jak sława piramidy przeszłością grzebana.
Bo przyszłość i kultura, w których będzie zmiana,

Kiedyś zadrży w historii basztami ze stali.
I zaufa świat cały wielkim plagiatorom, -
Będących z pasmem sklepów dziedzictwa ostoją!