sati

[Anastazja.P]

w rondo wpuszczona
woskowa
nieskora jej skóra
do braku wodo toku

w odwodzie ciarki na placach
uśmiech o drugiej
bez świeczki
w tunelu bezdroży

szeptem polerowany
gagat serdeczności
przed ogniem
stanął tłum

[Wuren]

Hmm.. Jak zwykle wielowarstowy...
Najpłycej to egzotyka dotyku aksamitnej, czarnej skóry... (Freud again?)
Głebiej jest cierpienie, zanurzając się jeszcze bardziej widzę ludzi beznamiętnie wypłakujących fałszywą empatię...
Co jest jeszcze bardziej w środku? Żar? Tęsknota? Beznadzieja? A jeszcze głębiej?

Pozdrawiam zadumany
Wuren

[Giovannii]

Technika słowoklejstwa opanowana do perfekcji. Aż ciarki przechodzą po plecach z radości, ze można przeczytać tak dobry utwór :)
Pozdrawiam
G.

[Roman Bezet]

No, no, no, no!

Dość już tej erotyki tu w tych wierszach! Proszę o coś rozmyślnego!
Ile można sprawdzać wytrzymałość facetów? (prawda PP Wuren&Giovannii :)

A ten "gagat"? - to coś ze świeczką ma wspólnego :D

pzdr. bezet

[Anastazja.P]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

napewno dość Panie Romanie???
a ten "gagat"....raczej z kolorem ma coś wspolnego i zastoswaniem materii, a świeczka w stronę ognia :)) nie sądzę, abym musiała Panu tłumaczyć :) wytrzymał Pan??
Pozdrawiam. Ana.