Dorosłość

[Bronisław Jaśmin]

Jeszcze poczuję smak dorosłości-
Pierwsze wyzwania i pierwszą dłoń,
Która po cichu w swej namiętności
Otworzy sercu powabną woń.

Wykipią wreszcie głęboko myśli,
Razem w ognisku będą jak dym.
I cała przeszłość jak warstwa liści,
Będzie odłogiem dla słodkich win.

Słońce i chmury będą należeć,
Do mych spoconych od życia rąk,
Ale pamiętać trzeba, że wierzę
W dojrzewający młodości pąk.

Przełaje przeszkód oczy odkryją,
Tam smród libacji a dalej sąd.
Wszystko umiera zgorzkniałą szyją,
Nazwę od nowa ojczysty ląd.

[Gryf]

Witaj Bronisławie, siła w młodości... brawo.
Czy jednak jeden dojrzewający pąk zmieni ten świat?
Życzę Ci powodzenia w tej nieustannej walce z życiem.