Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zraniłam uczucia
myślałam że tak można
przekonałam się o nierealności

nie mogę zapomnieć
sny wciąż za tobą błądzą
czas zakończyć cyrkowe przedstawienie
sens już dawno zgasł na zachodzie

jakby uzależniona
wciąż wracam do punktu wyjścia
raniąc coraz bardziej

twoje myśli dalekie od moich
zaczynasz wierzyć w potęgę
a to tylko nędzna bajka
bez dobrego zakończenia

wybacz
nie nęć hipnotyzującym wzrokiem
nic z tego nie wyniknie

kochać to
zapomnieć o podziałach
to się nie stało
ze smutkiem stwierdzam

Opublikowano

zraniłam uczucia
myślałam że tak można
przekonałam się o nierealności

nie mogę zapomnieć
gdy sny wciąż za tobą błądzą
czas zakończyć cyrkowy teatrzyk sens już dawno zgasł na zachodzie

jakby uzależniona
wciąż wracam do punktu wyjścia za każdym razem
raniąc coraz bardziej

twoje myśli dalekie od moich
zaczynasz wierzyć w potęgę
to była nędzna bajka bez dobrego zakończenia

wybacz
nie nęć hipnotyzującym wzrokiem
nic dobrego nie wyniknie
kochać znaczy zapomnieć o podziałach
to się nie stało
ze smutkiem lecz stwierdzam

bez wahania

Wyboldowane usunęłabym jako zbyteczne "przegadanie",
ale to tylko sugestia, więc decyzja należy do Ciebie
:)
serdecznie pozdrawiam -
Krysia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...