Niebo nad domem nie zawsze było błękitne

[anna_rebajn]

To stało się między grudniem a pierwszym przebiśniegiem
Kiedy dzieci mówiły do matek proszę mamy
A chłopcy otwierali posłuszne drzwi przed babcią staruszką
By nie potknęła się o następną minutę

Wiatr potrącał gałęzie jakby chciał posprzątać śnieg
Po tej nocy której spadło go o wiele za dużo
Miałam siedemnaście lat i nie marzyłam o wiośnie
A usta znały pocałunek na serdeczne dobranoc

Pamiętam szron na twoich wąsach kiedy szeptałeś i szeptałeś
Zgorszone spojrzenia wracających z kościoła
Psa któremu ogon nigdy nie zamarzał choć machał nim na mrozie
Powiedziałam dobrze a nad głową przeleciało stado kaczek

Miłość nie była starannie zaplanowana
Dzieci przychodziły i odchodziły a rzeka zamarzała co roku inaczej
Wieczorami parzyłam herbatę pachniał sok malinowy
Nauczyli nas nie czekać na wiosnę

[aluna]

Anno ...pięknie ,wzruszyłam się do łez....!
Taki prawdziwy ,prawie namacalny ....czytając widziałam każdą opisaną sekwencję...!
Sugestywny ...dla mnie...nawet nie wiesz jak bardzo!
Serdeczności !
Ania

[Anna_Para]

Epicka retrospekcja, spojrzenie na życie rodziny, związki nie zawsze łatwe, szczere natomiast na pewno, prawdziwe, z historią kraju w tle! Kilka fraz metaforycznie pięknych, a całość - tajemnicza, magiczna...o zwykłym niezwykłym życiu. Pozdrawiam Anno! Podglądam świat, o którym mówisz na rodzinnych fotografiach:) Cudne to stado kaczek nad głową! Para:)

[Pan_Biały]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Aniu bardzo dobry wiersz - zdecydowanie na tak
wciągnął mnie klimat
pozdrawiam
r

[bestia be]

Tutaj zapewne nic nie dodam, powiem tylko świetny wiersz

serdecznie


be

[Magda_Tara]

najpiękniejszy, jaki czytałam od ho ho ho
cudowny kawał poezji prozą
lub prozy poetyckiej
wspaniałe wspomnienia
obrazowe - dotykalne niemal, wspaniały klimat wiersza
przepiękny
zabieram
:))
cudowny

a tak w ogóle - to co on tu robi?
wyżej!