Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

piosenka pożegnalna

Marcin Gałkowski
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marcin Gałkowski

Marcin Gałkowski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

uciec którejś nocy z paczką fajek
flaszką książką tak by nikt tu nie pamiętał
uciec przybrać nowe imię
nowy dom zbudować choćby z piasku

zniknąć tak niespodziewanie
nic nie mówić wsiąść gdzieś w pociąg
i przed siebie i przed siebie
aż się woda zmieni w wino

uciec hen daleko
uciec hen
gdzie nie znajdziesz mnie

i zostawić wszystkie myśli
i zapomnieć wszystkie twarze
parę słów za dużo ich za dużo było
żeby zabrać je ze sobą

uciec hen daleko
uciec hen za rzekę
gdzie nie znajdziesz mnie

uciec hen daleko
uciec hen za rzekę
gdzie nie znajdziesz mnie
nie
gdzie nie znajdziesz mnie
nie

(K-ko, 16 I 2010)

Anna_Para

Anna_Para

Opublikowano
Opublikowano

Pełno żalu do życia, świata, pełno pragnienia ucieczki. Dokąd? W nowe, choćby z piasku! Nie tak łatwo ucieka się od samego siebie, z samego siebie! Udany, emocyjny tekst, dobrze by się to śpiewało! A od miłości można uciec tylko w ramiona drugiego człowieka - wysługuję się Gombrowiczem:) Byle z rozwagą, powoli! Najlepiej uciekać powoli! I pisać! Pozdrawiam serdecznie, Para:)

Marcin Gałkowski

Marcin Gałkowski

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

dzięki za komentarze=)
ano, aż się w końcu zacząłem przez to na akustyku uczyć grać, co sobie od dawna obiecałem, bo na sam głos i klawisz to nie ma specjalnej magii a wziąć gitarę na plecy i - właśnie - uciec, to jest coś=). do Kalifornii na ten przykład. albo na Syberię. a co do uciekania w ramiona drugiego człowieka... to się nie sprawdza, lepiej uciec w ramiona muzyki;). jak pisał Stachura: 'Nadchodzi noc /I zimno z nią. /Mam ręce dwie, /Obejmę się. //Ukryję się, /Utulę się /We własną sierść.';)
Ma[tk/gd]a, fajnie, ze widzisz w tym nadzieję, bo ja jakoś nie za bardzo;). to co innego było i zniknęło, nie to.
pozdrawiam
G.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Łukasz Jasiński
      Analogia

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      I tak też można, a tak przy okazji: jak się pani spało?   Łukasz Jasiński 
    • Łukasz Jasiński
      Płakałam w nocy...

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      Ten tekst akurat pani dobrze wyszedł, a czytam tak:   Płakałam w nocy, nie słyszał mnie, unikał spojrzenia - nie chciał widzieć   miłości, a każdy płacz i każdy oddech  był tylko o nim i jęki moje pieśnią    pochwalną - zagrzmiały i przerażał  mnie - jego kamienny spokój - nocny,   już byłam dla niego wspomnieniem, fotografią - poszarpaną fatamorganą...   Mam nadzieję, iż zniknęła u pani samotność...   Łukasz Jasiński 
    • aff
      Wiosenna drużyna

      Przez aff · Opublikowano

      Rozłącza ciągle dźwięk dzwonka, za długo się nie rozgadam. Co tam, orzechy łupisz lub inne wciąż o ogrodach kwietniowych sadach.   Jeszcze za rękę, magnolia, chłopiec z gitarą na plecach. Z miniatur zamek tak jak był stary fiołkowym runem przy Lelewela.   Spokojne to, co umyka — koci ślad muska parapet. Brzask kwiatów w chmurkach, ćwierkanie drzewa jakby czas statków do dobrych planet.         ***   zaopatrzeni na dzień śniadaniowych płatków w nowych sześć strun                    
    • Kwiatuszek
      Roztopy

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota Ładnie dziękuję:-) Pozdrawiam również

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Łukasz Jasiński
      duchy

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      To tak jak w tej rymowance...   Umarłe motyle systemu   Ona: rozdawała światu nadzieję, nago tańczyła na łonie poezji ona: rozdawała światu nadzieję,   diabły, my wcielone my, diabły: wyrzutki, potępione, wyrzutki - diabły, my wcielone my, diabły:   on: spokojnie liczył zimne gwiazdy, kształtował pancerz duchowy on: spokojnie liczył zimne gwiazdy,   diabły, my wcielone my, diabły: wyrzutki, potępione, wyrzutki - diabły, my wcielone my, diabły:   oni: zamordowali ich - wolność, pozostała tylko piosenka ta i ta i ta, oni: zamordowali ich - wolność,   diabły, my wcielone my, diabły: wyrzutki, potępione, wyrzutki - diabły, my wcielone my, diabły:   on: spokojnie liczył zimne gwiazdy, kształtował pancerz duchowy on: spokojnie liczył zimne gwiazdy,   diabły, my wcielone my, diabły: wyrzutki, potępione, wyrzutki - diabły, my wcielone my, diabły:   ona: rozdawała światu nadzieję, nago tańczyła na łonie poezji ona: rozdawała światu nadzieję...   Łukasz Jasiński (lipiec 2018)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...