Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pokuta


Rekomendowane odpowiedzi

Skończyła się noc, szarość już odchodzi,
dzień słonecznym blaskiem ponownie się rodzi,
nie słychać udręki grzesznych słów skomlenia,
niby jest tak samo lecz jednak się zmienia.

Ten kto kamień rzucił głos wielki obudzi,
udręką on będzie po wszechczas dla ludzi,
jak na straży niebios gdzie do czyśćca droga,
za zdrady i winy czeka kara trwoga.

A kierunek jeden, jeden znak wyznacza,
krzyż uwiera w plecy grzesznego tułacza,
za nim takich samych tłum ludzi miliony,
wszyscy, każdy jeden pragnie być zbawiony.

Na kolanach pełzną biją pierś w pokutę,
ich serca i dusze tak samo zatrute,
jadem myśli czynów,słów plugawych rzeka,
nie uciekniesz karze kara ciebie czeka.

Złamie w tobie wiarę i myśli odbierze
a ciało nieczyste odda mu w ofierze.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Po co usuwać rymy, skoro już są. W moim odczuciu... nawet to jakoś wygląda.
Co prawda średniówki są nierówne, ilość sylab w wersach także... wpadają w ucho pewne potknięcia i na pewno można by było niektóre strofki uporządkować... ale mnie proszę o to nie prosić.
Ogólnie... pokuta nie powinna łamać wiary...
Pozdrawiam... :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...