Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Niepokój


Rekomendowane odpowiedzi

Nad horyzontem zapada zmierzch
Z mroku wyłaniają się sczerniałe postacie
Lgną do Ciebie odbierając wolną przestrzeń
Osaczają jak wygłodniałe wilki
Twój lęk jest dla nich pożywką

Dokąd uciec - nie masz gdzie
Z bólu kurczysz się w sobie
Ta walka Cię wyczerpuje
Pozostawia krwawiącego na łasce bestii

Twój płomień na świecy życia przygasa
Wkrótce całun przesłoni twoje oczy
Lecz, gdy umrzesz dla świata próżności
Znajdziesz spokój szczęśliwej wieczności

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 2 lata później...

"Zacznę od końca"- ten częstochowski rym w dwóch ostatnich linijkach poraża. Poza tym, czytam te Twoje wiersze i kompletnie ich nie czuję. Ani nie budują nastroju, ani nie rodzą w głowie odbiorcy (przynajmniej w mojej) żadnych konkretnych obrazów. Myślę, że sformułowania "kicz", "tandeta" i "grafomania" są zbyt ostre, ale... to nie są wybitne wiersze. Ciekawi mnie, czy masz tego świadomość. I do jakiego stopnia poważnie podchodzisz do własnej twórczości.

O co chodzi z tym "światem próżności"...? Poza tym, jakoś nie widzę związku między dwiema pierwszymi strofkami a ostatnią... Jakieś to takie... niespójne.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...