Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zbyszku, bardzo piękny wiersz, w skapych wersach ogrom treści i szerokie pole interpretacji;
wieloznaczność pozwala rozwinąć skrzydła wyobraźni...lubię takie :))

ten fragment jest przesłaniem nadziei

w zapomnianym sadzie
złaknione jabłka
nie wszystkie stracone

zejdź na ziemię
uwierzysz


a tytuł podkreśla wolną wolę człowieka

jeśli tylko chcesz

Gratuluję!
Serdecznie pozdrawiam :))))
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


szukasz w wierszu zrozumienia, może nawet sensu egzystencji, jabłka symbolizują grzech, dalej piszesz że "nie wszystko stracone", więc jest nadzieja na odzyskanie (czyżby) człowieczeństwa, miłości, wiary w ludzkość, w siebie, w NIEGO może. A tym bardziej że w pierwszym wersie namawiasz do obejrzenia się (za siebie) co rozumiem jako nawrócenie na właściwe tory.Druga strofa najsłabsza, chociaż rozmarzona
jest dobrze Zbyszku
pozdrawiam
r
  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Cieszy mnie taki komentarz, bo pisząc ten wiersz liczyłem na taki efekt
to mój ulubiony sposób pisania, który wciąż doskonalę mimo braku czasu
Jeśli odczytałaś tu Krysiu przesłanie nadziei
Tym bardziej mnie to cieszy :)

Serdecznie, ciepło pozdrawiam :)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Twój wiersz jest niezwykle poruszający i aktualny, pełen emocji i historii. Powtarzające się słowa "Idziemy razem, trzymamy się za ręce" są najważniejsze - to manifest, aby być razem. Przeciwieństwo do historycznych i obecnych podziałów. Tekst uświadamia, jak kruchy jest pokój i nasza cywilizacja. Ostatnie pytanie o Wannsee jest mocne, ale też wzbudza lęk i wątpliwości. Obserwując teraźniejsze wojny, jestem pewna, że ludzkość nie wyciągnęła żadnych wniosków z historii. Stworzyłaś wiersz piękny i przerażający jednocześnie, "idziemy razem" nie jest dane raz na zawsze, przypomniałaś, że zło zaczyna się od małych rzeczy. Jesteś niesamowitą poetką! (i nie pisz "etam")  
    • @Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję, a co do noszenia - to na rękach nosi już kogoś innego. :))) @TylkoJestemOnaBardzo dziękuję!

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Annna2Bardzo dziękuję za życzenie i polubienie. :) @andrewBardzo dziękuję, życzę również pięknego dnia. :))) @MigrenaPięknie dziękuję! Jesteś przemiły, ale ... nie jestem poetką. Tu są cudowni  Poeci, czytanie Waszych utworów jest dla mnie "celebracją życia". Pozdrawiam.   
    • @Berenika97 Bereniko. Przecudownie napisany wiersz. Ja tylko dla Was - sto lat, sto lat...... Najpiękniejszego Poetko :)
    • Jest słowo kołatać. Konieczny wg mnie jest też myślnik między oczami a stawami, bo rozumiem, że to cały czas o oczach, a nie jej kolanach,   Kolor modrzewi jest dość różny w zależności od pory roku, ale bryza niesie zdaje się zapach lata, a więc ładnie :-) Pzdr :-)      
    • Czuję się jak wtedy we Włoszech Serce tak samo mi teraz kołocze Czuje jej bliskość, choć jest daleko Słyszę odgłos, lecz to moje echo Wiem że po raju przewodzi mi ona Jak pewnego poety wyśniona Z daleka bryza do mnie dociera Jej oczy - stawy koloru modrzewia Niby tak samo ale inaczej Mogę zwykle ją wyśnić raczej Lecz na przerwach nikt na mnie nie czeka Potrafi to strasznie zniszczyć człowieka
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...