Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zdjęcie


Rekomendowane odpowiedzi

Stojąc na brzegu
podziwiałem widok stary, znany:
morze wrzynało się horyzontem w niebo
i wracało odbitą falą, która w swym biegu
niosła strzępy chmur i białej piany,
delikatniejszej od runa złotego.

Morze mieniło się i lśniło,
fale polerowały żółty piasek
i szybko zacierały za mną moje ślady
tak, jakby mnie tam przed chwilą nie było.

Zdjęcie,
krótki fragment życia, jak mrugnięcie powieki,
okruch światła, czasu wstrzymanie.
I kiedy fale będą szemrały wieki,
po mnie jedna pięćsetna sekundy zostanie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dlaczego 1/500? tyle trwa błysk flesza, czy tyle trwa mruganie ślepiami?
widok stary , znany - brzydkie przymiotniki peelowi przyszły do głowy ale nie tylko te "białe piany", "runo złote" - oklepane toto
żółty piasek a to jest niebieski np?
wiersz ma zbyt wiele słabych punktów, niestety minus
pozdrawiam i pisać dalej
r

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...