Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wszystkie pragnienia gasną wobec rzeczywistości
W której się silnie przez chwilę utworzyły
Lecz jak je podtrzymać, aby były sensem życia?
To jest istota, by serca szczęśliwe były!

A bez miłości to już możesz, człeku, przestać
Starać się pełni szukać, bo tylko bezdroża
Nikłe namiastki i zwiędłe, puste złudzenia
Nie, nie ma nic w czarnych kłamstwa morzach!

Choćby one udawały przeźroczystość
I gdyby wspaniałe czyniły znaki, cuda
To nic tam nie ma, jeśli nie ma Boga
Który miłością, z którym wszystko się uda!

Więc chociaż często już białe jest czarne
A czarne białym – ty wiedz prawdę o barwach
Patrz, obserwuj, badaj i buduj na skale
I nie daj sobie na nieszczęście swe życia pogmatwać!

Opublikowano

Ducha słowem nie obejmiesz, chwila niepojęta, ulotna, chce się ją złapać słowem...może dlatego masz wrażenie że wiersz ten jest roztargniony. Wszak dziękuje za rade i pozdrawiam :)

Opublikowano

Miłość to jedyna choroba na którą zapadamy nie sięgając po środki, by ją leczyć, nie udajemy się do lekarza, gdyż pragniemy, by trwała, bardzo fajnie o miłości, o niej można tworzyć poematy, nieskończone ilości obrazów malować poetyckim słowem, pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...