Wiatr

[Kolos94]

Wiatr w lesie wzmaga się potężny
Huczy jak wielkie piece, lecz swą naturalnością
Jak Boży szept, jak koła od wozu łoskot
Gdyby przybrał kształty to ogromny by się prężył

Dźwięk jego bratni do szumu mórz wielkich
To samo serce choć inna materia
Swą moc żywioły prezentują, ona większa
Wgina się pomiędzy widzenie rzeczy pięknych

Jak wszystko ucicha, tak wraca bardzo prędko
Wszędzie wstępuje po drodze w odwiedziny
I popycha chmury i te ludzkie doliny
Myśli, kiedy człek do wiatru krzyczy „weź to!”

[krzysztof marek]

wiatr to natura. natura to moc!!! ciekawie napisany Twój wiersz. pozdrawiam serdecznie :)))

[Kolos94]

Dziękuje i serdzecznie pozdrawiam :)