a jak cię zabiją
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Konrad Koper 3 949
Pracują w mękach.
Założyli kolorowe rękawice
i szkiełka powiększające.
Trzymają atramentowe dłuto w rękach…
Ćwiczą cnoty i wydobywają klejnoty.
Owe skarby różnie świecą z każdej strony.
Obrabiają je niewidzialne młoty…
Patrzy kierownik wyśniony.
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 47 odpowiedzi
- 1 268 wyświetleń
-
- 42 odpowiedzi
- 825 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 609 wyświetleń
-
KUCHARZ (NIE)ZDROWEJ ŻYWNOŚCI. 1 2
Przez Anna Świętokrzyska, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- 25 odpowiedzi
- 562 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 348 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano
@Waldemar_Talar_Talar Jejciu Waldemarze, kiedyś napisałam, że idę się utopić, a jestem. Połowę z tego co piszę, to nieprawda, albo i więcej. Dzisiaj mam taki pomysł, a jutro inny. Pozdrawiam serdecznie :) -
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
@Naram-sin ale niech to nie wpłynie na krytykę lubię publiczne biczowanie wiem wtedy w którą stronę iść i co poprawić a presja publicznej oceny mnie mobilizuje będąc na portalach gdzie wszyscy sobie kadzą nie rozwijam się bo nie wiem co ludzie naprawdę myślą. Niestety lubię epokę romantyzmu co w dzisiejszych czasach nie jest popularne więc muszę poszukać może innych środków wyrazu. -
Przez Poezja to życie · Opublikowano
Prawda i tak W końcu zwycięży Gdy chodzi o ideały Odnajdziesz ją Na końcu drogi Ale z niej nie ma wyjścia Bo to ślepa uliczka Czy to wszystko To jednak kłamstwo? -
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
Witaj - nie pal swoich wierszy - niech cieszą - Pzdr.serdecznie. -
Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano
Z daleka przybył i cicho szumiał jak wiatr snuł się dolinami ofiarnie pokutnie pola zraszał rzęsiście długimi falami. Usłysz mnie słońce i ogrzej przeszłość świetlnymi jak wiek promieniami niech spłynę pod niebem ujrzawszy ciebie zjednany z twoimi myślami. Wskrzeszając na ziemi w mchu gęstwinie żarzące się ledwo tęsknoty pocałuj mnie w głowę i nie bój się bólu bo boleć będzie musiało. Słuchajcie mnie drzewa pola i rzeki zapłaczcie wszystkimi zmysłami bo dziś odchodzi me czarne słońce w potoku wyrwanych konwalii. Ogarnij myślami tą boleść poranka i runy spisane na drzewie zatrzymaj odchodząc me oczy w zarzewiu najgłębiej jak możesz w swym niebie.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się