Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 52
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



mężczyznom wino idzie w brzuch, a nie w biodra ;) dzikie też
widzę grzańce sąsiadom po głowie..., ano to dobrze, to dobrze:)
masz literówkę kreseczkową w wyrazie 'roŚnie"


:))


na tę ilość wina jakie spożyłem powinienem mieć brzuch jak autobus piętrowy, a nie mam...to chyba tak działa tylko wino warmińskie, z rzęsy stawowej i torfu...
J.S
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


"ptactwo roznosi i rośnie na skałach" to o ptasich odchodach?
więc porównanie niestosowne, cienko, jak na "wyrobionego" poetę.
To ptactwo rozsiewa róże, pozdrawiam, dzięki.
ach róóże, to może "którą ptactwo roznosi", ale jak ptactwo, to chyba nie jedną dziką różę, a może po kawałku, jedną, coś dalej sie mąci,
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



mężczyznom wino idzie w brzuch, a nie w biodra ;) dzikie też
widzę grzańce sąsiadom po głowie..., ano to dobrze, to dobrze:)
masz literówkę kreseczkową w wyrazie 'roŚnie"


:))


na tę ilość wina jakie spożyłem powinienem mieć brzuch jak autobus piętrowy, a nie mam...to chyba tak działa tylko wino warmińskie, z rzęsy stawowej i torfu...
J.S
Jestem z Tobą Jacku w sprawie wina.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To ptactwo rozsiewa róże, pozdrawiam, dzięki.
ach róóże, to może "którą ptactwo roznosi", ale jak ptactwo, to chyba nie jedną dziką różę, a może po kawałku, jedną, coś dalej sie mąci,
Ptactwo dziobie owoce róż i sieje gdzie popadło.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



mężczyznom wino idzie w brzuch, a nie w biodra ;) dzikie też
widzę grzańce sąsiadom po głowie..., ano to dobrze, to dobrze:)
masz literówkę kreseczkową w wyrazie 'roŚnie"


:))


na tę ilość wina jakie spożyłem powinienem mieć brzuch jak autobus piętrowy, a nie mam...to chyba tak działa tylko wino warmińskie, z rzęsy stawowej i torfu...
J.S

ale w biodra też Ci nie poszło? ;)
poeci się głodzą, wiecznie głodzą. może to dlatego?;)

;P
po nasziamu, to sie zino robzi z taziemnych, rychtyk kryje w sklepie, coby się ciekaskie małopolany nie doziadywali ano nie użerli w samo korune, a nie bumblowali do samygo rana. to tyż ta oparzeliska majum swoji rado, bo zino i z szalonki można wyrychtować, co się na oparzelisku trzima
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




na tę ilość wina jakie spożyłem powinienem mieć brzuch jak autobus piętrowy, a nie mam...to chyba tak działa tylko wino warmińskie, z rzęsy stawowej i torfu...
J.S

ale w biodra też Ci nie poszło? ;)
poeci się głodzą, wiecznie głodzą. może to dlatego?;)

;P
po nasziamu, to sie zino robzi z taziemnych, rychtyk kryje w sklepie, coby się ciekaskie małopolany nie doziadywali ano nie użerli w samo korune, a nie bumblowali do samygo rana. to tyż ta oparzeliska majum swoji rado, bo zino i z szalonki można wyrychtować, co się na oparzelisku trzima
Joasiu, Jackowi poszło we włosy. Pięknie napisałaś Twoim językiem. Napisz w nim wiersze. CCC.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ale w biodra też Ci nie poszło? ;)
poeci się głodzą, wiecznie głodzą. może to dlatego?;)

;P
po nasziamu, to sie zino robzi z taziemnych, rychtyk kryje w sklepie, coby się ciekaskie małopolany nie doziadywali ano nie użerli w samo korune, a nie bumblowali do samygo rana. to tyż ta oparzeliska majum swoji rado, bo zino i z szalonki można wyrychtować, co się na oparzelisku trzima
Joasiu, Jackowi poszło we włosy. Pięknie napisałaś Twoim językiem. Napisz w nim wiersze. CCC.

oj, żeby pisać gwarą swobodnie, trzeba nader swobodnie nią operować, do tego mi daleko :)
ale bardzo lubię gwarę, naszą tu, szczególnie :))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Joasiu, Jackowi poszło we włosy. Pięknie napisałaś Twoim językiem. Napisz w nim wiersze. CCC.

oj, żeby pisać gwarą swobodnie, trzeba nader swobodnie nią operować, do tego mi daleko :)
ale bardzo lubię gwarę, naszą tu, szczególnie :))
Ja tez kocham gwary, nazywam je językami. Jednak napisz coś. CCC.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena kilka wierszy- a łączy je Twoje ja. niezgoda na rutynę
    • @Berenika97 sama słodycz
    • Dla Alicji Wysockiej......za natchnienie. I. PUŁAPKA DNIA         Wpadłem w dzień jak w paszczę kota z plastikowymi zębami.         Zegary drapią kręgosłup – nie pazurami, lecz wspomnieniami,         wyrastającymi na brokatowych pętlach reklam.         Śnią mi się twarze zrobione z makulatury i waty cukrowej na patyku,         na których nawet motyle zostawiają poezję w postaci śladu nóżek.         Miasto – święty klocek LEGO z wyciśniętym śladem boga –         tonie w moich płucach jak topielec w betonie.         Duszę się możliwościami –  są jak stado koni bez nóg, galopujące w          miejscu, a kurz z ich kopyt osadza się na                         źrenicach. II. CYFROWA CISZA         Nikt nie patrzy w oczy – patrzą w kody,         kody patrzą w nicość,         nicość zwraca paragony.         Mam w głowie ptaki z białka i smutku –         lecą wstecz i giną, uderzając w betonowe szkielety szklanych domów.         Z betonu wyrósł kwiat,         ale z kwiatka wyszło dziecko z głośnikiem w gardle,          które mówi cudzym głosem – głośno, ale nie do nikogo.         Nie ma już zielonej  trawy, na której siadali poeci –         tylko język asfaltu, który mówi:         „Zamknij oczy. Zostań klientem.”         I bankomat za rogiem. III. CIAŁO MASZYNY         Co noc płoną sny –         ale ogień śmieje się szeptem powiadomień.         Ciała – pakunki mięsa z kodem kreskowym w pępku.         Serca – kserokopiarki szeptów, biją na czarno-biało.         Raz słyszałem duszę –         wyła jak wilk zamknięty w pendrivie.         Szkło pęka, ale nic się nie kończy –         bo tu nawet śmierć ma interfejs użytkownika. IV. WYKREŚLONE „JA”         Nie ma dróg – są tylko ślady po błędach systemowych.         Ruch to błędnik świata, który się zaciął         i puszcza w kółko to samo intro.         Myślę, że istnieję tylko jako resztka RAM-u         w boskim laptopie,         a moje imię to hasło zapomniane przez anioła.         Życie?         Rytuał szczura w mikrofali – jego taniec lajków,         jego modlitwa w formie captcha.         A moje „ja” –         pępowina do nikąd, owinięta w folię bąbelkową         i wysłana do nieistniejącej strefy komfortu.         Do folderu o nazwie home, ukrytego na pulpicie betonu.         Gdzie dzieci krzyczą jeszcze: tata".    
    • @Alicja_Wysocka Alicjo, to fajny obrazek z dzieciństwa. Przypomniałaś mi moje "historyjki" z lat minionych. Pisz je, zbieraj, stworzą niezły pamiętnik. Te przygody wtedy żyją. Inspirujesz!   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...